________________
टिप्पणीसमलङ्कतदीधिति-कल्पलताख्यटीकाद्वयविभूषितः । १९७ वचनमेव श्रेयः, त्वमपि परि(१)भावय तावत्, निष्प्रमाणके(२)ऽर्थे मूकवावदूकयोः कतरः श्रेयान(३)।
दीधितिः। रापतिपत्तिरपतिभा, न चेदमुत्तराहमित्याह । त्वमपीति ॥
दीधितिटिप्पणी। मते(४) उच्यते । तदुक्तम्, अत्र सचेतनानां भूकतैव शरणमिति भावः ॥
कल्पलता। . द्वितीयस्थिति । व्यवहाराभाव(५)व्यवहारख. ण्डनपक्ष इत्यर्थः । अप्रतिभानिग्रह(स्थान)मुद्राव. यति । अवचनमेव तीति । निरनुयोज्यानु(३)योगमाह सिद्धान्ती, किं कुर्म इति। उत्तराहे उत्तराप्रतिपत्ति. रप्रतिभा, इदं तूत्तराहमेव न(७) भवतीति नाप्रतिभे. तिभावा(८)। (ए)नदेवाह । त्वमपीति (९) अवचनमे. पात्र(१०) श्रेय इत्यर्थः । निष्प्रमाणक(११)इति। वचन. स्थापि(१२) मूलभूतप्रमाणसापेक्षत्वादिति भावः(१३)।
एवं(१४)विदुषापि भवता न मूकीभय स्थितम् , (१) श्रेयः, स्वयमपि वि-पाठः । ( २ ) निष्प्रामाणिके-कलि. मु० पु. पा० । (३) कतरः प्रामाणिक इति-पुण: पु० पा०। (४) नास्तीति त्वया-पा०२ पु० । ( ५ ) व्यवहाराभावः ।-कलि० मु० पु० पा० । व्यवहाराभावाभाव-पा०२ पु० । ( ६ ) निरनु-काल. मु. पु० पा०। (0) मेव-कलि. मु. पु० पा० । (८) न वा त्वया साधनं किञ्चिदुकं यत्रानुसरादप्रतिभा स्यादित्यपि बोध्यम् । (९) भाषः।-पा०२ पु० । (१०) मेव-पुण० पु० पा०। (११) निःप्रामाणिक-कलि. मु० पु० पा० । (१९) इति । स्ववचनस्याषि-पुण पु० पा० । इति । प्रवचनस्यापि-पा० २ पु० । (११) वचनहेतुविवक्षाकारणीभूतप्रमाणापेक्षत्वादिति भावः ।।
(१४) ननु नावस्तुनि कस्यचिद्धर्मस्य विधिनिषेधन्यवहाराविति जानतापि तत्र व्यवहारो निबिध्यते, न तु मूकत्वमालम्ब्यत इत्याह । एवमिति । -भगीरथठक्कुरः ।