________________
आत्मतत्वविवेकः अथवा कृतमकुरग्रहेण(१), बीजस्वभावत्वं क्वचित् कार्ये प्रयोजकं न वा । न चेत्, न तत्स्वभावं बीजम्, तेन रूपेण क्वचिदप्यनुपयोगात् । एवं च प्रत्यक्षसिद्ध बीजस्वभावत्वं नास्ति, सर्वप्रमाणागोचरस्तु विशेषोऽस्तीति विशुद्धा बुद्धिः। क्वचिदप्युपयोगे त्वेकस्य(२) तेन रूपेण सर्वेषाम विशेषः, ताप्यात, तथा च कथं
दीधितिः । प्रसो तात्पर्यमियन्ये । इत्यनुशयेनैव वा, अथवेत्यादि(३)। परेषां जातिमात्रस्य जनकतावच्छेदकत्वनैयसमभिपेसाह । बी. जस्वभावत्वमित्यादि(४)। बीजत्वं किश्चित्कार्यजनकतावच्छेदक न वेति फलितार्थः । नेति पक्षे दूषणमाह । न तदिति । तत्रे. टापत्तावाह । एवं चेत्यादि(५) । विशेषः कुर्वद्रूपत्वम् । प्रयोजफमिति पक्षं दूषयति, क्वचिदित्यादिना(६) । क्वचित् अङ्क रादौ कार्ये एकस्य कुर्वदूपस्य बीजस्य तेन बीजत्वेन रूपेण उपयोगे जनकत्वे सर्वेषाम् अकरायकुर्वद्रूपाणामपि बीजानाम्
दीधितिटिप्पणी। प्रन्थस्य बीजत्वं यदि न प्रयोजक तदाऽबीजादपि अङ्करोत्पत्तिप्रस.
इत्यर्थे तात्पर्यमित्यर्थः, तथा च बीजत्वं प्रयोजकं स्यात् । अन्यदप्याह । इत्यनुशयेनति । अनुशयात्(७) रुचिविरहातू । अजनकताव. ग्छेदकस्यापि जातेरङ्गीकारात् स्वमते न लगतीत्यत आह । परे। पामिति । स्वभाववभागस्य वैय्यात् निकृष्टमाह। बीजत्वमि
(१) किमकुरप्रहेण-पाठः । ( २ ) क्वचिदुपयोगेप्यकस्य-कलि० मु० पु० पा०।(३) अथवेति-पाठः। (४) बीजस्वभावत्वमिति–पाठः। (५ ) एवं चेति--पाठः। (६ ) क्वचिदिति-पाठः। (.) अनुशयादिति दीधितिपाठमनुमृत्य व्याख्यातम् । अनुशयेनेति वाच्यम् ।
