________________
A
जैन-रत्नसार
मुगति मारग आराधिये, कहो किण परि अरिहंत । सुधा सरस तब वचन रस, भाखे श्री भगवंत ॥४॥ अतिचार आलोइये, व्रत धरिये गुरु साख । जीव खमावो सयल जे, योनि चौरासी लाख ॥५॥ विधिसूं वलि वोसराविये, पाप स्थानक अठार । च्यार शरण नित अनुसरे, निदो दुरित आचार ॥६॥ शुभ करणी अनुमोदिये, भाव भलो मन आण । अनशन अवसर आदरी, नवपद जपो सुजाण ॥७॥ शुभगति आराधन तणा, ए छे दश अधिकार । चित्त आणी ने आदरो, जिम पामो भव पार ॥८॥
(ए छिंडी किहां राखी) ज्ञान दरशण चारित्र तप वीरज, ए पांचे आचार । एहतणा इह भव परभव ना, आलोइये आचार रे । प्राणी ज्ञान भणो गुणखाणी, वीर वदें इम। वाणी रे ॥ प्रा० ९ ॥ गुरु ओलविये नहीं गुरु विनये, कालेधरी बहु मान । सूत्र अर्थ तदुभय करी, सूधा भणिये वही उपधान रे ॥ प्रा० १०॥ ज्ञानो पगरण पाटी पोथी, ठवणी नौकर वाली। एह तणी कीधी आशातना, ज्ञान भक्ति न संभाली रे ॥ प्रा० ११ ॥ इत्यादिक विपरीत पणा थी, ज्ञान विराध्यू जेह । आभव परभव वलिय भवोभव, मिच्छामि दुक्कड़ तेह रे ॥०१२॥ जिन वचने शंका नवि कीजे, नवि परमत अभिलाष । साधु तणी निन्दा परिहर जो, फल संदेह न राखी रे ॥ प्राणी समकित ल्योशुद्ध जाणी ॥१३॥ मूढ़ पणूं छंडो परसंसा, गुणवंत ने आदरिये। साहम्मी ने धर्म करी थिरता, भगति प्रभावना करिये रे ॥ प्रा० १४ ॥ संघ चैत्य प्राशाद तणो जो विण साड्यो, विणसंतां उवेख्यो रे ॥ प्रा० १५ ॥ इत्यादिक विपरीत पणा थी, समकित खंड्यू जेह । आभव परभव वलि भवोभव, मिच्छामि दुक्कड़ तेह रे ॥ प्राणी चारित्र ल्यो चित्त आणी रे ॥१६॥ पांच सुमति त्रिण गुप्ति विराधी, आठे प्रवचन माय । साधु तणे घर मे प्रमादे, अशुद्ध वचन मन काय रे॥ प्रा० १७ ॥ श्रावक ने धर्मे सामायिक, पोसह मां मन वाली। जे जयणा पूर्वक जे आठे, प्रवचनमाय न पाली रे ॥ प्रा० १८ ॥ इत्यादिक विपरीत पणा थी, चारित्र उहोल्यं जेह। आभव परभव वलि भवोभव
kadialishkiladalanilisaamstarikalakSESEARSHEREKHEKARMANANEEMARKaramatkan
t
ELEtiliprosperateeI-RIGHTMAHARSHANGEEnelon