________________
जैन - रत्नसार
कलश
इम नगर बाहड़ मेरु मंडण सुमति जिण सुपासाउले, गुणठाण चवद विचार वरण्यो भेद आगमने भले । संवत् सतरे से छत्तीसे श्रावण वदी एकादसी, वाचक विजय श्री हरष सानिध कहे मुनि इम धर्म्मसी ||३४|| अमावस का स्तवन
वीर सुणो मोरी चीनती, कर जोड़ी हो कहूँ मन नी बात । बालक नी परे बीनÎ, मोरा सामी हो तुमे त्रिभुवन तात ॥ वीर० १ ॥ तुम दरसण बिन हूँ भयो, भव मांहे हो सामि समुद्र मझार । दुःक्ख अनन्ता मैं सह्या, ते कहता हो किम आवे पार || वीर० २ || पर उपकारी तू प्रभू, दुःख भांजे हो दीन दयाल | तिण तोरे चरणे हूं आवियो, सामि मुझ ने हो । निज नयन निहाल || वीर० ३|| अपराधी पिण उद्धरचा, ते कीधी हो करुणा मोरा साम । परम भगत हूं ताहरी, तेने तारो हो नहीं ढील नो काम || वीर० ४ ॥ शूलपाणी प्रति बूझव्या, जिन कीधा हो तुमने उपसर्ग । डंक दियो चण्ड कोसीये तें दीघो हो तसु आठमो सर्ग || वीर० ५ ॥ गोशालो गुण हीनड़ो जिण बोल्या हो तोरा अवरणवाद । ते बलतों ते राखीयो, शीत लेश्या हो मूंकी सुप्रसाद ॥ वीर० ६ ॥ एकुण छे इन्द्र जालीयो, इम कहितां हो आयो तुम तीर । ते गौतम ने तें कीयो, पोता नो हो प्रभुता रो वजीर ॥ वीर० ७ ॥ वचन उत्थाप्या ताहरा, जो झगड्यो हो तुझ साथ जमाल | तेहने पण पनरे भवे, शिवगामी हो कीधो ते कृपाल || वीर० ८ ॥ ऐमन्तो ऋषी जे रम्ये, जल मांहे हो बांधी माटी नी पाल । तिरती मूकी कांचली, चित ते तारो हो तेहने तत्काल || वीर० ९ ॥ मेघकुमर ऋषि दुहव्यो, चूकी हो चारित्र थी अपार । एकावतारी तेहनें ते कीधो हो करुणा भण्डार ॥ वीर० १० ॥ बार बरस वेश्या घरे, रह्यो मूकी ने हो संयम नो भार । नन्दीखेण पिण उद्धरचो, सुर पदवी हो दीधी अतिभार ॥ वीर०११ ॥ पंच महाव्रत परिहरी, गृह वासे हो वसियो वरस चौबीस । ते पिण आर्द्र कुमार ने, ते तारयो हो तोरी एह जगीस || वीर० १२ ॥ राय श्रेणिक राणी
प्र
५४०
