________________
गन्थारम्भकथावण्णना
मग्गट्ठफलट्ठभावदीपनतो। “अरियसङ्घन्ति एतेन सभावसम्पदं सब्बसङ्घानं अग्गभावदीपनतो। अथ वा “सुगतस्स ओरसानं पुत्तानन्ति अरियसङ्घस्स विसुद्धनिस्सयभावदीपनं। “मारसेनमथनान"न्ति सम्माउजुञायसामीचिपटिपन्नभावदीपनं । "अट्ठन्नम्पि समूह"न्ति आहुनेय्यादिभावदीपनं । “अरियसङ्घन्ति अनुत्तरपुञक्खेत्तभावदीपनं । तथा “सुगतस्स ओरसानं पुत्तान''न्ति एतेन अरियसङ्घस्स लोकुत्तरसरणगमनसब्भावं दस्सेति । लोकुत्तरसरणगमनेन हि ते भगवतो ओरसपुत्ता जाता । “मारसेनमथनानन्ति एतेन अभिनीहारसम्पदासिद्धं पुब्बभागसम्मापटिपत्तिं दस्सेति । कताभिनीहारा हि सम्मापटिपन्ना मारं, मारसेनं वा अभिविजिनन्ति । “अठ्ठन्नम्पि समूह"न्ति एतेन विद्धस्तविपक्खे सेक्खासेक्खधम्मे दस्सेति पुग्गलाधिट्टानेन मग्गफलधम्मानं दस्सितत्ता । “अरियसङ्घ"न्ति एतेन अग्गदक्खिणेय्यभावं दस्सेति अनुत्तरपुञक्खेत्तभावस्स दस्सितत्ता। सरणगमनञ्च सावकानं सब्बगुणस्स आदि, सपुब्बभागपटिपदा सेक्खा सीलक्खन्धादयो मज्झे, असेक्खा सीलक्खन्धादयो परियोसानन्तिआदिमज्झपरियोसानकल्याणा सोपतो सब्बेपि अरियसङ्घगुणा दस्सिता होन्तीति ।
___ एवं गाथात्तयेन सङ्घपतो सकलगुणसंकित्तनमुखेन रतनत्तयस्स पणामं कत्वा इदानि तं निपच्चकारं यथाधिप्पेतपयोजने परिणामेन्तो “इति मे"तिआदिमाह । तत्थ इति-सद्दो निदस्सने । तेन गाथात्तयेन यथावुत्तनयं निदस्सेति । मेति अत्तानं करणवचनेन कत्तुभावेन निद्दिसति । तस्स “यं पुझं मया लद्ध''न्ति पाठसेसेन सम्बन्धो, सम्पदाननिद्देसो वा एसो, "अत्थी"ति पाठसेसो, सामिनिद्देसो वा "यं मम पुलं वन्दनामय"न्ति । पसीदीयते पसन्ना, तादिसा मति पञा, चित्तं वा यस्साति पसन्नमति, अञपदलिङ्गप्पधानत्ता इमस्स समासपदस्स "पसन्नमतिनो"ति वुत्तं । रतिं नयति, जनेति, वहतीति वा रतनं, सत्तविधं, दसविधं वा रतनं, तमिव इमानीति नेरुत्तिका । सदिसकप्पनमञत्र पन यथावुत्तवचनत्थेनेव बुद्धादीनं रतनभावो युज्जति । तेसहि "इतिपि सो भगवा'तिआदिना (दी० नि० १.१५७, २५५) यथाभूतगुणे आवज्जन्तस्स अमताधिगमहेतुभूतं अनप्पकं पीतिपामोज्जं उप्पज्जति । यथाह
“यस्मिं महानाम समये अरियसावको तथागतं अनुस्सरति, नेवस्स तस्मिं समये रागपरियुट्टितं चित्तं होति, न दोस...पे०... न मोह...पे०... उजुगतमेवस्स तस्मिं समये चित्तं होति तथागतं आरब्भ । उजुगतचित्तो खो पन महानाम
21
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org