________________
(९.३७३-३७३)
उद्देसवारकथावण्णना
२६३
पचलायन्तानन्ति पचलायिकानं निदं उपगतानं । अगतिन्ति अगोचरं । वतसम्पन्नोति धुतगुणसम्पन्नो। पमादन्ति पचलायनं सन्धायाह । ओरुद्धमानसोति उपरुद्धअधिचित्तो । पञ्जरस्मिन्ति सरीरे । सरीरहि न्हारुसम्बन्धअट्ठिसङ्घाटताय इध “पञ्जर"न्ति वुत्तं ।
पीतवण्णाय पन पटाकाय कायं परिहरणतो, मल्लयुद्धचित्तकताय च "पीतमल्लो"ति पातो पब्बजित्वा पीतमल्लत्थेरो नाम जातो। तीसु रज्जेसूति पण्डुचोळगोळरज्जेसु । “सब्बमल्ला सीहळदीपे सक्कारसम्मानं लभन्ती"ति तम्बपण्णिदीपं आगम्म। तंयेव अडसं कत्वाति “रूपादयो 'ममाति न गहेतब्बा"ति नतुम्हाकवग्गेन पकासितमत्थं अत्तनो चित्तमत्तहत्थिनो अङ्कसं कत्वा | पादेसु अवहन्तेसूति अतिवेलं चकमनेन अक्कमितुं असमत्थेसु । जण्णुकेहि चङ्कमति “निसिन्ने निद्दाय अवसरो होती"ति । ब्याकरित्वाति अत्तनो वीरियारम्भस्स सफलतापवेदनमुखेन सब्रह्मचारीनं तत्थ उस्साहं जनेन्तो अनं ब्याकरित्वा । भासितन्ति वचनं, कस्स पन तन्ति आह "बुद्धसेट्ठस्स सब्बलोकग्गवादिनो"ति । “न तुम्हाक"न्तिआदि तस्स पवत्तिआकारदस्सनं । तयिदं मे सङ्खारानं अच्चन्तवूपसमकारणन्ति दस्सेन्तो “अनिच्चा वता"ति गाथमाहरि, तेन इदानाहं सङ्घारानं खणे खणे भङ्गसङ्घातस्स रोगस्स अभावेन अरोगो परिनिब्बुतोति दस्सेति ।
अस्साति सक्कस्स । उपपत्तीति देवूपपत्ति । पुन पाकतिकाव अहोसि सक्कभावेनेव
उपपन्नत्ता।
सुब्रह्माति एवंनामो। अच्छरानं निरयूपपत्तिं दिस्वा ततो पभुति सततं पवत्तमानं अत्तनो चित्तुत्रासं सन्धायाह "निच्चं उत्रस्तमिदं चित्त"न्तिआदि । तत्थ उत्रस्तन्ति सन्तस्तं भीतं । उब्बिग्गन्ति संविग्गं । उत्रस्तन्ति वा संविग्गं । उब्बिग्गन्ति भयवसेन सह निस्सयेन सञ्चलितं । अनुष्पन्नेसूति अनागतेसु । किच्चेसूति तेसु तेसु इतिकत्तब्बेसु । "किच्छेसू"ति वा पाठो, दुक्खेसूति अत्थो, निमित्तत्थे चेतं भुम्मं, भाविदुक्खनिमित्तन्ति अत्थो । उप्पतितेसूति उप्पन्नेसु किच्चेसूति योजना । तदा अत्तनो परिवारस्स उप्पन्नं दुक्खं सन्धाय वदति ।
बोज्झाति बोधितो, अरियमग्गतोति अत्थो । “अञत्रा"ति च पदं अपेक्खित्वा निस्सक्कवचनं, बोधिं ठपेत्वाति अत्थो । सेसेसुपि एसेव नयो । तपसाति तपोकम्मतो, तेन मग्गाधिगमस्स उपायभूतं सल्लेखपटिपदं दस्सेति । इन्द्रियसंवराति मनच्छट्ठानं इन्द्रियानं
263
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org