________________
(१.११-१४)
अचेलकळारमट्टकवत्युवण्णना
छड्डितो, इदं चतुत्थं । “निब्बत्तट्ठानतो आगन्त्वा सुनक्खत्तेन सद्धिं कथेस्सती"ति वुत्तो, सो कथेसियेव, इदं पञ्चमं पाटिहारियं ।
अचेलकळारमट्टकवत्थुवण्णना
११. कळारमट्टकोति निक्खन्तदन्तमत्तको । नाममेव वा तस्सेतं । लाभग्गप्पत्तोति लाभग्गं पत्तो, अग्गलाभं पत्तोति वुत्तं होति । यसग्गप्पत्तोति यसग्गं अग्गपरिवारं पत्तो । वतपदानीति वतानियेव, वतकोट्ठासा वा। समत्तानीति गहितानि । समादिनानीति तस्सेव वेवचनं । पुरथिमेन वेसालिन्ति वेसालितो अविदूरे पुरस्थिमाय दिसाय । चेतियन्ति यक्खचेतियट्ठानं । एस नयो सब्बत्थ ।
१२. येन अचेलकोति भगवतो वत्तं कत्वा येन अचेलो कळारमट्टको तेनुपसङ्कमि । पहं अपुच्छीति गम्भीरं तिलक्खणाहतं पञ्हं. पुच्छि। न सम्पायासीति न सम्मा आणगतिया पायासि, अन्धो विय विसमट्ठाने तत्थ तत्थेव पक्खलि । नेव आदिं, न परियोसानमद्दस | अथ वा “न सम्पायासी"ति न सम्पादेसि, सम्पादेत्वा कथेतुं नासक्खि । असम्पायन्तोति कबरक्खीनि परिवत्तेत्वा ओलोकेन्तो “असिक्खितकस्स सन्तिके वुट्ठोसि, अनोकासेपि पब्बजितो पहं पुच्छन्तो विचरसि, अपेहि मा एतस्मिं ठाने अट्ठासी"ति वदन्तो । कोपञ्च दोसञ्च अप्पच्चयञ्च पात्वाकासीति कुप्पनाकारं कोपं, दुस्सनाकारं दोसं, अतुट्ठाकारभूतं दोमनस्ससङ्खातं अप्पच्चयञ्च पाकटमकासि । आसादिम्हसेति आसादियिम्ह घट्टयिम्ह । मा वत नो अहोसीति अहो वत मे न भवेय्य । मं वत नो अहोसीतिपि पाठो । तत्थ मन्ति सामिवचनत्थे उपयोगवचनं, अहोसि वत नु ममाति अत्थो । एवञ्च पन चिन्तेत्वा उक्कुटिकं निसीदित्वा “खमथ मे, भन्ते"ति तं खमापेसि। सोपि इतो पट्ठाय अञ्ज किञ्चि पऽहं नाम न पुच्छिस्ससीति । आम न-पुच्छिस्सामीति । यदि एवं गच्छ, खमामि तेति तं उय्योजेसि।
१४. परिहितोति परिदहितो निवत्थवत्थो। सानुचारिकोति अनुचारिका वुच्चति भरिया, सह अनुचारिकाय सानुचारिको, तं तं ब्रह्मचरियं पहाय सभरियोति अत्थो । ओदनकुम्मासन्ति सुरामंसतो अतिरेकं ओदनम्पि कुम्मासम्पि भुञ्जमानो । यसा निहीनोति यं लाभग्गयसग्गं पत्तो, ततो परिहीनो हुत्वा । “कतं होति उत्तरिमनुस्सधम्मा इद्धिपाटिहारिय"न्ति इध सत्तवतपदातिक्कमवसेन सत्त पाटिहारियानि वेदितब्बानि ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org