________________
१५२
दीघनिकाये महावग्गट्ठकथा
(३.२००-२००)
पटिपन्नो। सायेव पन पटिपदा अनुच्छविकत्ता "सामीची''ति वुच्चति । तं सामीचिं पटिपन्नोति सामीचिप्पटिपन्नो। तमेव पुब्बभागपटिपदासङ्घातं अनुधम्मं चरति पूरेतीति अनुधम्मचारी।
पुब्बभागपटिपदाति च सीलं आचारपञत्ति धुतङ्गसमादानं याव गोत्रभुतो सम्मापटिपदा वेदितब्बा। तस्मा यो भिक्खु छसु अगारवेसु पतिट्ठाय पञत्तिं अतिक्कमति, अनेसनाय जीविकं कप्पेति, अयं न धम्मानुधम्मप्पटिपन्नो । यो पन सब्बं अत्तनो पञत्तं सिक्खापदं जिनवेलं जिनमरियादं जिनकाळसुत्तं अणुमत्तम्पि न वीतिक्कमति, अयं धम्मानुधम्मप्पटिपन्नो नाम । भिक्खुनियापि एसेव नयो । यो उपासको पञ्च वेरानि दस अकुसलकम्मपथे समादाय वत्तति अप्पेति, अयं न धम्मानुधम्मप्पटिपन्नो यो पन तीसु सरणेसु, पञ्चसुपि सीलेसु, दससु सीलेसु परिपूरकारी होति, मासस्स अट्ठ उपोसथे करोति, दानं देति, गन्धपूजं मालापूजं करोति, मातरं पितरं उपट्ठाति, धम्मिके समणब्राह्मणे उपट्ठाति, अयं धम्मानुधम्मप्पटिपन्नो नाम । उपासिकायपि एसेव नयो ।
परमाय पूजायाति उत्तमाय पूजाय । अयहि निरामिसपूजा नाम सक्कोति मम सासनं सन्धारेतुं । याव हि इमा चतस्सो परिसा मं इमाय पूजेस्सन्ति, ताव मम सासनं मज्झे नभस्स पुण्णचन्दो विय विरोचिस्सतीति दस्सेति ।
उपवाणत्थेरवण्णना २००. अपसारेसीति अपनेसि । अपेहीति अपगच्छ । थेरो एकवचनेनेव तालवण्टं निक्खिपित्वा एकमन्तं अट्ठासि। उपट्ठाकोतिआदि पठमबोधियं अनिबद्धपट्ठाकभावं सन्धायाह । अयं, भन्ते, आयस्मा उपवाणोति एवं थेरेन वुत्ते आनन्दो उपवाणस्स सदोसभावं सल्लक्खेति, 'हन्दस्स निद्दोसभावं कथेस्सामी'ति भगवा येभुय्येन आनन्दातिआदिमाह । तत्थ येभुय्येनाति इदं असञसत्तानञ्चेव अरूपदेवतानञ्च ओहीनभावं सन्धाय वुत्तं । अप्फुटोति असम्फुट्ठो अभरितो वा । भगवतो किर आसन्नपदेसे वालग्गमत्ते
ओकासे सुखुमत्तभावं मापेत्वा दस दस महेसक्खा देवता अटुंसु । तासं परतो वीसति वीसति । तासं परतो तिंसति तिंसति । तासं परतो चत्तालीसं चत्तालीसं । तासं परतो पञ्जासं पञ्जासं। तासं परतो सट्टि सहि देवता अटुंसु । ता अचमनं हत्थेन वा पादेन वा वत्थेन वा न ब्याबाधेन्ति । “अपेहि मं, मा घट्टेही"ति वत्तब्बाकारं नाम नत्थि ।
152
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org