________________
(३.१४९-१४९)
दुस्सीलआदीनववण्णना
११५
किर - “बुद्धा नाम अरञज्झासया अरञारामा अन्तोगामे वसितुं इच्छेय्युं वा नो वा'"ति भगवतो मनं अजानन्ता आवसथागारं अप्पटिजग्गित्वाव आगमंसु । इदानि भगवतो मनं ञत्वा पुरेतरं गन्त्वा पटिजग्गिस्सामाति येनावसथागारं, तेनुपसङ्कमिंसु । सब्बसन्थरिन्ति यथा सब् सन्थतं होति, एवं सन्थरिं।
१४९. दुस्सीलोति असीलो निस्सीलो। सीलविपन्नोति विपन्नसीलो भिन्नसंवरो । पमादाधिकरणन्ति पमादकारणा ।
इदञ्च सुत्तं गहट्ठानं वसेन आगतं पब्बजितानम्पि पन लब्भतेव । गहट्ठो हि येन येन सिप्पट्ठानेन जीवितं कप्पेति - यदि कसिया, यदि वणिज्जाय, पाणातिपातादिवसेन पमत्तो तं तं यथाकालं सम्पादेतुं न सक्कोति, अथस्स मूलम्पि विनस्सति । माघातकाले पाणातिपातं पन अदिन्नादानादीनि च करोन्तो दण्डवसेन महतिं भोगजानं निगच्छति । पब्बजितो दुस्सीलो च पमादकारणा सीलतो बुद्धवचनतो झानतो सत्तअरियधनतो च जानिं निगच्छति ।
गहट्ठस्स - “असुको नाम असुककुले जातो दुस्सीलो पापधम्मो परिच्चत्तइधलोकपरलोको सलाकभत्तमत्तम्पि न देती"ति चतुपरिसमज्झे पापको कित्तिसद्दो अब्भुग्गच्छति । पब्बजितस्स वा - "असुको नाम नासक्खि सीलं रक्खितुं, न बुद्धवचनं उग्गहेतुं, वेज्जकम्मादीहि जीवति, छहि अगारवेहि समन्नागतो''ति एवं अब्भुग्गच्छति ।
अविसारदोति गहट्ठो ताव - “अवस्सं बहूनं सन्निपातवाने केचि मम कम्म जानिस्सन्ति, अथ मं निग्गहिस्सन्ती''ति वा, "राजकुलस्स वा दस्सन्ती''ति सभयो उपसङ्कमति, मङ्खभूतो पत्तक्खन्धो अधोमुखो अङ्गलिकेन भूमि कसन्तो निसीदति, विसारदो हुत्वा कथेतुं न सक्कोति । पब्बजितोपि- "बहू भिक्खू सन्निपतिता, अवस्सं कोचि मम कम्मं जानिस्सति, अथ मे उपोसथम्पि पवारणम्पि ठपेत्वा सामञतो चावेत्वा निक्कड्डिस्सन्ती"ति सभयो उपसङ्कमति, विसारदो हुत्वा कथेतुं न सक्कोति। एकच्चो पन दुस्सीलोपि दप्पितो विय विचरति, सोपि अज्झासयेन मङ्गु होतियेव ।
सम्मूळ्हो कालङ्करोतीति तस्स हि मरणमञ्चे निपन्नस्स दुस्सीलकम्मे समादाय पवत्तितट्ठानं आपाथमागच्छति, सो उम्मीलेत्वा इधलोकं पस्सति, निमीलेत्वा परलोकं
115
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org