________________
दीघनिकायो-३
(३.१.४१-४२)
‘सो एवमाह - 'यो खो सो भवं ब्रह्मा महाब्रह्मा अभिभू अनभिभूतो अञदत्थुदसो वसवत्ती इस्सरो कत्ता निम्माता सेट्ठो सजिता वसी पिता भूतभब्यानं, येन मयं भोता ब्रह्मना निम्मिता | सो निच्चो धुवो सस्सतो अविपरिणामधम्मो सस्सतिसमं तथेव ठस्सति । ये पन मयं अहुम्हा तेन भोता ब्रह्मना निम्मिता, ते मयं अनिच्चा अद्धवा अप्पायुका चवनधम्मा इत्थत्तं आगता'ति । एवंविहितकं नो तुम्हे आयस्मन्तो इस्सरकुत्तं ब्रह्मकुत्तं आचरियकं अग्गनं पञपेथा'ति । ते एवमाहंसु - ‘एवं खो नो, आवुसो गोतम, सुतं, यथेवायस्मा गोतमो आहा'ति । “अग्गञञ्चाहं, भग्गव, पजानामि। तञ्च पजानामि, ततो च उत्तरितरं पजानामि, तञ्च पजानं न परामसामि, अपरामसतो च मे पच्चत्त व निब्बुति विदिता। यदभिजानं तथागतो नो अनयं आपज्जति।
४१. “सन्ति, भग्गव, एके समणब्राह्मणा खिड्डापदोसिकं आचरियकं अग्गधे पञपेन्ति। त्याहं उपसङ्कमित्वा एवं वदामि- 'सच्चं किर तुम्हे आयस्मन्तो खिड्डापदोसिकं आचरियकं अग्गञ्चं पञपेथा'ति ? ते च मे एवं पुट्ठा 'आमोति पटिजानन्ति । त्याहं एवं वदामि - ‘कथंविहितकं पन तुम्हे आयस्मन्तो खिड्डापदोसिकं आचरियकं अग्गधे पञपेथा'ति ? ते मया पुट्ठा न सम्पायन्ति, असम्पायन्ता मम व पटिपुच्छन्ति, तेसाहं पुट्ठो ब्याकरोमि -
४२. 'सन्तावुसो, खिड्डापदोसिका नाम देवा। ते अतिवेलं हस्सखिड्डारतिधम्मसमापन्ना विहरन्ति । तेसं अतिवेलं हस्स-खिड्डा-रति-धम्मसमापन्नानं विहरतं सति सम्मुस्सति, सतिया सम्मोसा ते देवा तम्हा काया चवन्ति ।
'ठानं खो पनेतं, आवुसो, विज्जति, यं अञ्जतरो सत्तो तम्हा काया चवित्वा इत्थत्तं आगच्छति, इत्थत्तं आगतो समानो अगारस्मा अनगारियं पब्बजति, अगारस्मा अनगारियं पब्बजितो समानो आतप्पमन्वाय पधानमन्वाय अनुयोगमन्वाय अप्पमादमन्वाय सम्मामनसिकारमन्वाय तथारूपं चेतोसमाधिं फुसति, यथासमाहिते चित्ते तं पुब्बेनिवासं अनुस्सरति; ततो परं नानुस्सरति ।
'सो एवमाह - 'ये खो ते भोन्तो देवा न खिड्डापदोसिका। ते न अतिवेलं हस्सखिड्डारतिधम्मसमापन्ना विहरन्ति । तेसं नातिवेलं हस्सखिड्डारतिधम्मसमापन्नानं विहरतं सति न सम्मुस्सति, सतिया असम्मोसा ते देवा तम्हा काया न चवन्ति, निच्चा धुवा
22
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org