________________
दीघनिकायो-३
(३.१.२४-२४)
अप्पटिनिस्सज्जित्वा मम सम्मुखीभावं आगन्तुं । सचेपिस्स एवमस्स- 'अहं तं वाचं अप्पहाय तं चित्तं अप्पहाय तं दिष्टुिं अप्पटिनिस्सज्जित्वा समणस्स गोतमस्स सम्मुखीभावं गच्छेय्य'न्ति, मुद्धापि तस्स विपतेय्या'ति ।
पठमभाणवारो निहितो।
२४. “अथ खो, भग्गव, अञतरो लिच्छविमहामत्तो उट्ठायासना तं परिसं एतदवोच - 'तेन हि, भो, मुहत्तं ताव आगमेथ, यावाहं गच्छामि । अप्पेव नाम अहम्पि सक्कुणेय्यं अचेलं पाथिकपुत्तं इमं परिसं आनेतु'न्ति ।
“अथ खो सो, भग्गव, लिच्छविमहामत्तो येन तिन्दुकखाणुपरिब्बाजकारामो, येन अचेलो पाथिकपुत्तो तेनुपसङ्कमि । उपसङ्कमित्वा अचेलं पाथिकपुत्तं एतदवोच'अभिक्कमावुसो पाथिकपुत्त, अभिक्कन्तं ते सेय्यो, अभिक्कन्ता अभिञाता अभिजाता लिच्छवी, अभिक्कन्ता अभिञाता अभिञाता च ब्राह्मणमहासाला गहपतिनेचयिका नानातित्थिया समणब्राह्मणा। समणोपि गोतमो आयस्मतो आरामे दिवाविहारं निसिन्नो । भासिता खो पन ते एसा, आवुसो पाथिकपुत्त, वेसालियं परिसति वाचा - समणोपि गोतमो आणवादो...पे०... तद्दिगुणं तद्दिगुणाहं करिस्सामीति । अभिक्कमस्सेव खो, आवुसो पाथिकपुत्त, उपड्डपथं । सब्बपठमंयेव आगन्त्वा समणो गोतमो आयस्मतो आरामे दिवाविहारं निसिन्नो । भासिता खो पनेसा, आवुसो पाथिकपुत्त, समणेन गोतमेन परिसति वाचा - अभब्बो खो अचेलो पाथिकपुत्तो तं वाचं अप्पहाय तं चित्तं अप्पहाय तं दिठिं अप्पटिनिस्सज्जित्वा मम सम्मुखीभावं आगन्तुं । सचेपिस्स एवमस्स - अहं तं वाचं अप्पहाय तं चित्तं अप्पहाय तं दिहिँ अप्पटिनिस्सज्जित्वा समणस्स गोतमस्स सम्मुखीभावं गच्छेय्यन्ति, मुद्धापि तस्स विपतेय्याति । अभिक्कमावुसो पाथिकपुत्त, अभिक्कमनेनेव ते जयं करिस्साम, समणस्स गोतमस्स पराजय'न्ति ।
“एवं वुत्ते, भग्गव, अचेलो पाथिकपुत्तो ‘आयामि आवुसो, आयामि आवुसो'ति वत्वा तत्थेव संसप्पति, न सक्कोति आसनापि वुट्ठातुं । अथ खो सो, भग्गव, लिच्छविमहामत्तो अचेलं पाथिकपुत्तं एतदवोच – 'किं सु नाम ते, आवुसो पाथिकपुत्त, पावळा सु नाम ते पीठकस्मिं अल्लीना, पीठकं सु नाम ते पावळासु अल्लीनं ? 'आयामि आवुसो, आयामि आवुसो ति वत्वा तत्थेव संसप्पसि, न सक्कोसि आसनापि
14
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org