________________
२८
दीघनिकायो-२
(२.१.६४-६५)
सङ्घारानं अत्थङ्गमोः इति विज्ञाणं, इति विज्ञाणस्स समुदयो, इति विज्ञाणस्स अत्थङ्गमो"ति, तस्स पञ्चसु उपादानक्खन्धेसु उदयब्बयानुपस्सिनो विहरतो न चिरस्सेव अनुपादाय आसवेहि चित्तं विमुच्चीति।
दुतियभाणवारो।
ब्रह्मयाचनकथा
६४. “अथ खो, भिक्खवे, विपस्सिस्स भगवतो अरहतो सम्मासम्बुद्धस्स एतदहोसि - 'यंनूनाहं धम्म देसेय्यन्ति । “अथ खो, भिक्खवे, विपस्सिस्स भगवतो अरहतो सम्मासम्बुद्धस्स एतदहोसि - “अधिगतो खो म्यायं धम्मो गम्भीरो दुद्दसो दुरनुबोधो सन्तो पणीतो अतक्कावचरो निपुणो पण्डितवेदनीयो । आलयरामा खो पनायं पजा आलयरता आलयसम्मुदिता। आलयरामाय खो पन पजाय आलयरताय आलयसम्मुदिताय दुद्दसं इदं ठानं यदिदं इदप्पच्चयतापटिच्चसमुप्पादो । इदम्पि खो ठानं दुद्दसं यदिदं सब्बसङ्घारसमथो सब्बूपधिपटिनिस्सग्गो तण्हाक्खयो विरागो निरोधो निब्बानं । अहञ्चेव खो पन धम्म देसेय्यं, परे च मे न आजानेय्यु; सो ममस्स किलमथो, सा ममस्स विहेसा''ति ।
६५. “अपिस्सु, भिक्खवे, विपस्सिं भगवन्तं अरहन्तं सम्मासम्बुद्धं इमा अनच्छरिया गाथायो पटिभंसु पुब्बे अस्सुतपुब्बा -
“किच्छेन मे अधिगतं, हलं दानि पकासितुं । रागदोसपरेतेहि, नायं धम्मोसुसम्बुधो ।।
पटिसोतगामि निपुणं, गम्भीरं दुद्दसं अणुं । रागरत्ता न दक्खन्ति, तमोखन्धेन आवुटा'ति ।।
28
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
