________________
(२.१.५२-५२)
१. महापदानसुत्तं
नामा'ति ? ‘एसो खो, देव, कालङ्कतो नाम । न दानि तं दक्खन्ति माता वा पिता वा अछे वा जातिसालोहिता, सोपि न दक्खिस्सति मातरं वा पितरं वा अञ्जे वा आतिसालोहिते'ति । 'किं पन, सम्म सारथि, अहम्पि मरणधम्मो मरणं अनतीतो; मम्पि न दक्खन्ति देवो वा देवी वा अञ्चे वा आतिसालोहिता; अहम्पि न दक्खिस्सामि देवं वा देविं वा अछे वा जातिसालोहिते'ति? 'त्वञ्च, देव, मयञ्चम्ह सब्बे मरणधम्मा मरणं अनतीता; तम्पि न दक्खन्ति देवो वा देवी वा अछे वा आतिसालोहिता, त्वम्पि न दक्खिस्ससि देवं वा देविं वा अछे वा जातिसालोहिते'ति । 'तेन हि, सम्म सारथि, अलं दानज्ज उय्यानभूमिया, इतोव अन्तेपुरं पच्चनिय्याही'ति । " ‘एवं, देवा'ति खो अहं, देव, विपस्सिस्स कुमारस्स पटिस्सुत्वा ततोव अन्तेपुरं पच्चनिय्यासिं । सो खो, देव, कुमारो अन्तेपुरं गतो दुक्खी दुम्मनो पज्झायति - ‘धिरत्थु किर भो जाति नाम, यत्र हि नाम जातस्स जरा पञायिस्सति, ब्याधि पञायिस्सति, मरणं पञायिस्सती'ति ।
पब्बजितो
५२. “अथ खो, भिक्खवे, बन्धुमस्स रञो एतदहोसि - ‘मा हेव खो विपस्सी कुमारो न रज्जं कारेसि, मा हेव विपस्सी कुमारो अगारस्मा अनगारियं पब्बजि, मा हेव नेमित्तानं ब्राह्मणानं सच्चं अस्स वचन'न्ति । अथ खो, भिक्खवे, बन्धुमा राजा विपस्सिस्स कुमारस्स भिय्योसोमत्ताय पञ्च कामगुणानि उपट्ठापेसि - 'यथा विपस्सी कुमारो रज्जं करेय्य, यथा विपस्सी कुमारो न अगारस्मा अनगारियं पब्बजेय्य, यथा नेमित्तानं ब्राह्मणानं मिच्छा अस्स वचन'न्ति ।
__ "तत्र सुदं, भिक्खवे, विपस्सी कुमारो पञ्चहि कामगुणेहि समप्पितो समझीभूतो परिचारेति । अथ खो, भिक्खवे, विपस्सी कुमारो बहूनं वस्सानं बहूनं वस्ससतानं बहूनं वस्ससहस्सानं अच्चयेन सारथिं आमन्तेसि- “योजेहि, सम्म सारथि, भद्दानि भद्दानि यानानि; उय्यानभूमिं गच्छाम सुभूमिदस्सनाया''ति । “ ‘एवं, देवा'ति खो, भिक्खवे, सारथि विपस्सिस्स कुमारस्स पटिस्सुत्वा भद्दानि भद्दानि यानानि योजेत्वा विपस्सिस्स कुमारस्स पटिवेदेसि - ‘युत्तानि खो ते, देव, भद्दानि भद्दानि यानानि; यस्स दानि कालं मञ्जसी'ति । अथ खो, भिक्खवे, विपस्सी कुमारो भई भई यानं अभिरुहित्वा भद्देहि भद्देहि यानेहि उय्यानभूमि निय्यासि ।
21
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org