________________
दीघनिकायो-२
(२.१.४६-४७)
ततोव अन्तेपुरं पच्चनिय्यासिं । सो खो, देव, कुमारो अन्तेपुरं गतो दुक्खी दुम्मनो पज्झायति - “धिरत्थु किर भो जाति नाम, यत्र हि नाम जातस्स जरा पञायिस्सती''ति ।
व्याधितपुरिसो ४६. “अथ खो, भिक्खवे, बन्धुमस्स रो एतदहोसि
“मा हेव खो विपस्सी कुमारो न रज्जं कारेसि, मा हेव विपस्सी कुमारो अगारस्मा अनगारियं पब्बजि, मा हेव नेमित्तानं ब्राह्मणानं सच्चं अस्स वचन"न्ति । “अथ खो, भिक्खवे, बन्धुमा राजा विपस्सिस्स कुमारस्स भिय्योसोमत्ताय पञ्च कामगुणानि उपट्ठापेसि - 'यथा विपस्सी कुमारो रज्जं करेय्य, यथा विपस्सी कुमारो न अगारस्मा अनगारियं पब्बजेय्य, यथा नेमित्तानं ब्राह्मणानं मिच्छा अस्स वचन'न्ति ।
“तत्र सुदं, भिक्खवे, विपस्सी कुमारो पञ्चहि कामगुणेहि समप्पितो समङ्गीभूतो परिचारेति । “अथ खो, भिक्खवे, विपस्सी कुमारो बहूनं वस्सानं...पे०... ।
४७. “अहसा खो, भिक्खवे, विपस्सी कुमारो उय्यानभूमिं निय्यन्तो पुरिसं आबाधिकं दुक्खितं बाळहगिलानं सके मुत्तकरीसे पलिपन्नं सेमानं अ हि वुट्ठापियमानं अओहि संवेसियमानं । दिस्वा सारथिं आमन्तेसि - ‘अयं पन, सम्म सारथि, पुरिसो किंकतो? अक्खीनिपिस्स न यथा अञ्जसं, सरोपिस्स न यथा अञ्जसन्ति ? 'एसो खो, देव, ब्याधितो नामा'ति । 'किं पनेसो, सम्म सारथि, ब्याधितो नामा'ति ? “एसो खो, देव, ब्याधितो नाम अप्पेव नाम तम्हा आबाधा वदहेय्या'ति । 'किं पन. सम्म सारथि. अहम्पि ब्याधिधम्मो, ब्याधिं अनतीतो'ति ? 'त्वञ्च, देव, मयञ्चम्ह सब्बे ब्याधिधम्माब्याधिं अनतीता'ति । 'तेन हि, सम्म सारथि, अलं दानज्ज उय्यानभूमिया, इतोव अन्तेपुरं पच्चनिय्याही'ति । ‘एवं देवा'ति खो, भिक्खवे, सारथि विपस्सिस्स कुमारस्स पटिस्सुत्वा ततोव अन्तेपुरं पच्चनिय्यासि । तत्र सुदं, भिक्खवे, विपस्सी कुमारो अन्तेपुरं गतो दुक्खी दुम्मनो पज्झायति - ‘धिरत्थु किर भो जाति नाम, यत्र हि नाम जातस्स जरा पञायिस्सति, ब्याधि पञायिस्सती'ति ।
18
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org