________________
(२.१०.४१४-४१४)
१०. पायासिसुत्तं
गामे वा निगमे वा मित्तामच्चा आतिसालोहिता, यावाहं तेसं उद्दिसित्वा आगच्छामी 'ति । किं पन ते मित्तामच्चा जातिसालोहिता पाणातिपाती अदिन्नादायी कामेसुमिच्छाचारी मुसावादी पिसुणवाचा फरुसवाचा सम्फप्पलापी अभिज्झालू व्यापन्नचित्ता मिच्छादिट्ठी, ते कायस्स भेदा परं मरणा अपायं दुग्गतिं विनिपातं निरयं उपपन्ना लभिस्सन्ति निरयपालेसु – 'आगमेन्तु ताव भवन्तो निरयपाला, याव मयं पायासिस्स राजञस्स गन्त्वा आरोचेम - इतिपि अत्थि परो लोको, अत्थि सत्ता ओपपातिका, अत्थि सुकतदुक्कटानं कम्मानं फलं विपाको' "ति ? इमिनापि खो ते, राजञ्ञ, परियायेन एवं होतु - 'इतिपि अस्थि परो लोको, अत्थि सत्ता ओपपातिका, अत्थि सुकतदुक्कानं कम्मानं फलं विपाको' "ति ।
४१४. “ किञ्चापि भवं कस्सपो एवमाह । अथ खो एवं मे एत्थ होति - इतिपि नत्थि परो लोको, नत्थि सत्ता ओपपातिका, नत्थि सुकतदुक्कटानं कम्मानं फलं विपाको 'ति । "अत्थि पन, राजञ्ञ, परियायो येन ते परियायेन एवं होति - इतिपि नत्थि परो लोको, नत्थि सत्ता ओपपातिका, नत्थि सुकतदुक्कटानं कम्मानं फलं विपाको 'ति ? " अत्थि, भो कस्सप, परियायो, येन मे परियायेन एवं होति - इतिपि नत्थि परो लोको, नत्थि सत्ता ओपपातिका, नत्थि सुकतदुक्कटानं कम्मानं फलं विपाको 'ति । "यथा कथं विय, राजञा " ति ? " इध मे भो कस्सप, मित्तामच्चा ञतिसालोहिता पाणातिपाता पटिविरता अदिन्नादाना पटिविरता कामेसुमिच्छाचारा पटिविरता मुसावादा पटिविरता पिसुणाय वाचाय पटिविरता फरुसाय वाचाय पटिविरता सम्फप्पलापा पटिविरता अनभिज्झालू अब्यापन्नचित्ता सम्मादिट्ठी । ते अपरेन समयेन आबाधिका होन्ति दुक्खिता बाळहगिलाना । यदाहं जानामि - 'न दानिमे इमम्हा आबाधा वुट्ठहिस्सन्ती 'ति । त्याहं उपसङ्कमित्वा एवं वदामि - 'सन्ति खो, भो, एके समणब्राह्मणा एवंवादिनो एवंदिट्ठिनो - ये ते पाणातिपाता पटिविरता अदिन्नादाना पटिविरता कामेसुमिच्छाचारा पटिविरता मुसावादा पटिविरता पिसुणाय वाचाय पटिविरता फरुसाय वाचाय पटिविरता सम्फप्पलापा पटिविरता अनभिज्झालू अब्यापन्नचित्ता सम्मादिट्ठी । ते कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जन्तीति । भवन्तो खो पाणातिपाता पटिविरता अदिन्नादाना पटिविरता कामेसुमिच्छाचारा पटिविरता मुसावादा पटिविरता पिसुणाय वाचाय पटिविरता फरुसाय वाचाय पटिविरता सम्फप्पलापा पटिविरता अनभिज्झालू अब्यापन्नचित्ता सम्मादिट्ठी । सचे तेसं भवतं समणब्राह्मणानं सच्चं वचनं, भवन्तो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जिरसन्ति । सचे, भो, कायस्स
Jain Education International
241
२४१
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org