________________
१७२
दीघनिकायो-२
एतदवोच – दिसम्पति खो, भो, राजा कालङ्कतो । अभिसित्तो रेणु रज्जेन पञ्चहि कामगुणेहि समप्पितो समङ्गीभूतो परिचारेति । को नु खो पन, भो, जानाति, मदनीया कामा । आयन्तु भोन्तो, येन रेणु राजा तेनुपसङ्कमथ, उपसङ्कमित्वा रेणुं राजानं एवं वदेथ - दिसम्पति खो, भो, राजा कालङ्कतो, अभिसित्तो भवं रेणु रज्जेन, सरति भवं तं वचन 'न्ति ?
३०८. 'एवं, भोति खो, भो, ते छ खत्तिया महागोविन्दस्स ब्राह्मणस्स पटिस्सुत्वा येन रेणु राजा तेनुपसङ्कमिंसु; उपसङ्कमित्वा रेणुं राजानं एतदवोचुं - दिसम्पति खो, भो, राजा कालङ्कतो, अभिसित्तो भवं रेणु रज्जेन, सरति भवं तं वचनन्ति ? 'सरामहं, भो, तं वचनं । को नु खो, भो, पहोति इमं महापथविं उत्तरेन आयतं दक्खिणेन सकटमुखं सत्तधा समं सुविभत्तं विभजितु 'न्ति ? ' को नु खो, भो, अञ्ञो पहोति, अञ्ञत्र महागोविन्देन ब्राह्मणेना'ति ? अथ खो, भो, रेणु राजा अञ्ञतरं पुरिसं आमन्तेसि - एहि त्वं, अम्भो पुरिस, येन महागोविन्दो ब्राह्मणो तेनुपसङ्कम; उपसङ्कमित्वा महागोविन्दं ब्राह्मणं एवं वदेहि- राजा तं भन्ते, रेणु आमन्तेतीति । एवं देवाति खो, भो, सो पुरिसो रेणुस्स रञ्ञो पटिस्सुत्वा येन महागोविन्दो ब्राह्मणो तेनुपसङ्कमि; उपसङ्कमित्वा महागोविन्दं ब्राह्मणं एतदवोच - राजा तं भन्ते, रेणु आमन्तेतीति । एवं, भोति खो, भो, महागोविन्दो ब्राह्मणो तस्स पुरिसस्स पटिस्सुत्वा येन रेणु राजा तेनुपसङ्कमि; उपसङ्कमित्वा रेणुना रञ्ञा सद्धिं सम्मोदि । सम्मोदनीयं कथं सारणीयं वीतिसारेत्वा एकमन्तं निसीदि । एकमन्तं निसिन्नं खो, भो, महागोविन्दं ब्राह्मणं रेणु राजा एतदवोच - एतु भवं गोविन्दो, इमं महापथविं उत्तरेन आयतं दक्खिणेन सकटमुखं सत्तधा समं सुविभत्तं विभजतूति । एवं भोति खो महागोविन्दो ब्राह्मणो रेणुस्स रञ पटिस्सुत्वा इमं महापथविं उत्तरेन आयतं दक्खिणेन सकटमुखं सत्तधा समं विभत्तं विभजि । सब्बानि सकटमुखानि पट्ठपेसि । तत्र सुदं मज्झे रेणुस्स रज्ञो जनपदो होति ।
३०९.दन्तपुरं कलिङ्गानं, अस्सकानञ्च पोतनं । महेसयं अवन्तीनं, सोवीरानञ्च रोरुकं । ।
Jain Education International
मिथिला च विदेहानं, चम्पा असु मापिता । बाराणसी च कासीनं एते गोविन्दमापिताति । ।
(२.६.३०८-३०९)
172
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org