________________
१५४
दीघनिकायो-२
(२.५.२८३-२८४)
"तेन सुदं, भन्ते, देवा तावतिंसा भिय्योसोमत्ताय अत्तमना होन्ति पमुदिता पीतिसोमनस्सजाता 'दिब्बा वत, भो, काया परिपूरेन्ति, हायन्ति असुरकाया' "ति । अथ खो, भन्ते, येनत्थेन देवा तावतिंसा सुधम्मायं सभायं सन्निसिन्ना होन्ति सन्निपतिता, तं अत्थं चिन्तयित्वा तं अत्थं मन्तयित्वा वृत्तवचनापि तं चत्तारो महाराजानो तस्मिं अत्थे होन्ति । पच्चानुसिटुवचनापि तं चत्तारो महाराजानो तस्मिं अत्थे होन्ति, सकेसु सकेसु आसनेसु ठिता अविपक्कन्ता ।
ते वुत्तवाक्या राजानो, पटिग्गव्हानुसासनिं । विप्पसन्नमना सन्ता, अटुंसु सम्हि आसनेति ।।
२८३. “अथ खो, भन्ते, उत्तराय दिसाय उळारो आलोको सञ्जायि, ओभासो पातुरहोसि अतिक्कम्मेव देवानं देवानुभावं । अथ खो, भन्ते, सक्को देवानमिन्दो देवे तावतिसे आमन्तेसि - 'यथा खो, मारिसा, निमित्तानि दिस्सन्ति, उळारो आलोको सजायति, ओभासो पातुभवति, ब्रह्मा पातुभविस्सति । ब्रह्मनो हेतं पुब्बनिमित्तं पातुभावाय, यदिदं आलोको सञ्जायति ओभासो पातुभवतीति । ..
यथा निमित्ता दिस्सन्ति, ब्रह्मा पातुभविस्सति । ब्रह्मनो हेतं निमित्तं, ओभासो विपुलो महाति ।।
सनकुमारकथा २८४. “अथ खो, भन्ते, देवा तावतिंसा यथासकेसु आसनेसु निसीदिंसु - 'ओभासमेतं अस्साम, विपाको भविस्सति, सच्छिकत्वाव नं गमिस्सामा'ति । चत्तारोपि महाराजानो यथासकेसु आसनेसु निसीदिंसु- 'ओभासमेतं अस्साम यंविपाको भविस्सति, सच्छिकत्वाव नं गमिस्सामा'ति । इदं सुत्वा देवा तावतिंसा एकग्गा समापज्जिंसु - 'ओभासमेतं अस्साम, यंविपाको भविस्सति, सच्छिकत्वाव नं गमिस्सामा'ति ।
“यदा, भन्ते, ब्रह्मा सनकुमारो देवानं तावतिंसानं पातुभवति, ओळारिकं अत्तभावं अभिनिम्मिनित्वा पातुभवति । यो खो पन, भन्ते, ब्रह्मनो पकतिवण्णो, अनभिसम्भवनीयो सो देवानं तावतिंसानं चक्खुपथस्मिं । यदा, भन्ते, ब्रह्मा सनकुमारो देवानं तावतिंसानं
154
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
