________________
(२.३.२०८-२०९)
३. महापरिनिब्बानसुत्तं
१०९
सङ्घतं पलोकधम्म, तं वत तथागतस्सापि सरीरं मा पलुज्जी'ति नेतं ठानं विज्जति । दीघरत्तं खो ते, आनन्द, तथागतो पच्चुपट्ठितो मेत्तेन कायकम्मेन हितेन सुखेन अद्वयेन अप्पमाणेन, मेत्तेन वचीकम्मेन हितेन सुखेन अद्वयेन अप्पमाणेन, मेत्तेन मनोकम्मेन हितेन सुखेन अद्वयेन अप्पमाणेन । कतपुञोसि त्वं, आनन्द, पधानमनुयुञ्ज, खिप्पं होहिसि अनासवो"ति।
२०८. अथ खो भगवा भिक्खू आमन्तेसि - “येपि ते, भिक्खवे, अहेसुं अतीतमद्धानं अरहन्तो सम्मासम्बुद्धा, तेसम्पि भगवन्तानं एतप्परमायेव उपट्ठाका अहेसुं, सेय्यथापि मय्हं आनन्दो। येपि ते, भिक्खवे, भविस्सन्ति अनागतमद्धानं अरहन्तो सम्मासम्बुद्धा, तेसम्पि भगवन्तानं एतप्परमायेव उपट्ठाका भविस्सन्ति, सेय्यथापि मव्हं आनन्दो । पण्डितो, भिक्खवे, आनन्दो; मेधावी, भिक्खवे, आनन्दो । जानाति ‘अयं कालो तथागतं दस्सनाय उपसङ्कमितुं भिक्खून, अयं कालो भिक्खुनीनं, अयं कालो उपासकानं, अयं कालो उपासिकानं, अयं कालो रओ राजमहामत्तानं तित्थियानं तित्थियसावकान' "न्ति ।
२०९. “चत्तारोमे, भिक्खवे, अच्छरिया अब्भुता धम्मा आनन्दे । कतमे चत्तारो ? "सचे, भिक्खवे, भिक्खुपरिसा आनन्दं दस्सनाय उपसङ्कमति, दस्सनेन सा अत्तमना होति । तत्र चे आनन्दो धम्मं भासति, भासितेनपि सा अत्तमना होति । अतित्ताव भिक्खवे, भिक्खुपरिसा होति, अथ खो आनन्दो तुण्ही होति । सचे, भिक्खवे, भिक्खुनीपरिसा आनन्दं दस्सनाय उपसङ्कमति, दस्सनेन सा अत्तमना होति । तत्र चे
आनन्दो धम्मं भासति, भासितेनपि सा अत्तमना होति । अतित्ताव भिक्खवे, भिक्खुनीपरिसा होति, अथ खो आनन्दो तुण्ही होति । सचे, भिक्खवे, उपासकपरिसा आनन्दं दस्सनाय उपसङ्कमति, दस्सनेन सा अत्तमना होति । तत्र चे आनन्दो धम्म भासति, भासितेनपि सा अत्तमना होति । अतित्ताव भिक्खवे, उपासकपरिसा होति, अथ खो आनन्दो तुण्ही होति। सचे, भिक्खवे, उपासिकापरिसा आनन्दं दस्सनाय उपसङ्कमति, दस्सनेन सा अत्तमना होति । तत्र चे, आनन्दो, धम्मं भासति, भासितेनपि सा अत्तमना होति । अतित्ताव भिक्खवे, उपासिकापरिसा होति, अथ खो आनन्दो तुण्ही होति । इमे खो, भिक्खवे, चत्तारो अच्छरिया अब्भुता धम्मा आनन्दे ।
"चत्तारोमे भिक्खवे, अच्छरिया अब्भुता धम्मा रझे चक्कवत्तिम्हि । कतमे
109
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org