________________
२५५
प्राकृतस्तोत्रप्रकाशः
॥ श्रीयशोद्वात्रिंशिका ॥ (महोपाध्याय-न्यायाचार्य-न्यायविशारद-श्रीयशोविजयगणीश्वर-जीवनचरित्रम्)
पणमिय थंभणपासं, पयकमलं पुज्जणेमिसूरीणं । सिरिवायगजसगणिणो, रएमि चरियं गुणायटुं ॥१॥ पुव्वायरिया णेगे, पुज्जा हरिभद्दहेमचंदाई । सिरिजिणसासणथंभा, पुव्वविभागाइविण्णाणा ।।२।। तयणंतरंमि समए, जेण समो तक्किओ न संजाओ । उत्तमपडिहासाली, तं वायगसेहरं वंदे ॥३॥ सक्कयपाययगुज्जर-हिंदीभासासु जेण बहुगंथा । विहिया सयत्थजुत्ता, जसविजयं तं सया वंदे ॥४॥ सुयहरवायगगयणे, रवितुल्लं कुमयणासगं धीरं । सपरसमयविण्णाणं, जसविजयं तं सया वंदे ।।५।। गुज्जरदेसे धण्णे, मज्झे कल्लोलपट्टणाण वरे । सिटकणोडागामे, जायं तं वायगं वंदे ॥६।। नारायणक्खतायं, जणणीसोहग्गदेमहातणयं । लहुबंधुपोम्मसीह, जसवंतसिसुं णमह भव्वा ! ॥७|| चाउम्मासी किच्चा, कुणगिहगामंमि पुज्जणयविजया । विहरंता गुणवंता, समागया देसणुज्जुत्ता ॥८॥ सोच्चा वाणी तेसिं, सपुत्तजुम्माइ धण्णजणणीए । करिगयरसिंदु(१६८८)वासे, गहिया वरपत्तने दिक्खा ॥९॥ मुणिजसविजयहिहाणं, ठवियं जसवंतजिट्ठपुत्तस्स । सिरिपोम्मविजयणामं, नत्थं लहुपोम्मसीहस्स ॥१०॥ लहुसमए बुद्धिबला, सिद्धता सपरभेयसंजुत्ता । विण्णाया जसमुणिणा, गुरुप्पसायाणुभावेणं ॥११॥ कमसो ससीसगुरुणो, णिहिणंदरसिंदु(१६९९)माणवरिसंमि । णयविजया विहरंता, समागया रायणयरंमि ॥१२॥ विहियं तत्थऽवहाण-ट्ठगं जसेणं मुणीसरेण तया । दट्टणं बुद्धिबलं, धणसेट्ठी हरिसमावण्णो ॥१३॥ तुम्हाणं जससीसो, लक्खणवेरग्गबुद्धिमइसाली । छद्दरिसणगुरुगंथ-ज्झावणजुग्गो इय कहेइ ॥१४|| कासीविउहा विप्पा, ण ज्झावेंते धणं विणा ग्गंथे । दरिसणछक्कमए ता, किं कायव्वं ति गुरुवयणं ॥१५।। सोच्चिय वुत्तं तेणं, कज्जे एयंमि णिक्कसहसदुगं । दाहिमि ससीसगुरुणो, पत्ता वाणारसीं तत्तो ॥१६।।
