________________
२०
निरयावलियासु
[४१
रजेण वा जाव जणवएण वा, जइ णं अम्हं सेयणगे गन्धहत्थी नस्थि ? तं सेयं खलु ममं कूणियं रायं एयमटुं विन्नवित्तए" त्ति कट्ट एवं संपेहेइ । २ जेणेव कूणिए राया, तेणेव उवागच्छइ,२ करयल जाव एवंवयासी-“एवं खलु, सामी, वेहल्ले कुमारे सेयणएण गन्धहत्थिणा जाव अणेगेहिं कीलावणएहिं कीलावेइ। तं किं णं, अम्हं रजेण वा जाव जणवएण वा, जइ णं अम्हं सेयणए गन्धहत्थी नत्थि ?" तए णं से कृणिए राया पउमावईए देवीए एयमढें नो आढाइ, नो परियाणाइ, तुसिणीए संचिट्ठइ । तए णं सा पउमावई देवी अभिक्खणं २ कृणियं रायं एयमटुं विन्नवेइ । तए णं से कूणिए राया पउमावईए देवीए अभिक्खणं एयमटुं विन्नविजमाणे अन्नया कयाइ वेहल्लं कुमारंसहावेइ, २ सेयणगं गन्धहत्थि अट्ठारसवंकं च हारं जायइ ॥४१॥
तए णं से वेहल्ले कुमारे कूणियं रायं एवं वयासी-" एवं खलु, सामी, सेणिएणं रन्ना जीवन्तेणं चेव सेयणए गन्धहत्थी अट्ठारसवंके य हारे दिन्ने । तं जइ णं, सामी, तुम्भे ममं रजस्स य जाव जणवयस्स य अद्धं दलयह, तो णं अहं तुम्भं सेयणगं गन्धहत्थि अट्ठारसवकं च हारं दलयामि। तए णं से कूणिए राया वेहल्लस्स कुमारस्स एयमढे नो आढाइ, नो परिजाणइ, अभिक्खणं २ सेयणगं गन्धहत्थि अट्ठारसवंकं च हारं जायइ ॥४२॥
तए णं तस्स वेहल्लस्स कुमारस्स कूणिएणं रन्ना अभिक्खणं २ सेयणगं गन्धहत्थिं अट्ठारसवंकं च हार,..." एवं अक्खिविउकामे णं, गिहिउकामे णं, उद्दालेउकामे णं ममं कृणिए राया सेयणगं गन्धहत्थि अट्ठारसर्वकं च हारं । तं