________________
ज्ञाताधर्मकथा
३० तए णं सा मल्ली कोडुबियपुरिसे सद्दावेइ सद्दावित्ता एवं वयासी- तुब्भे णं देवाणुप्पिया!
असोगवणियाए एगं महं मोहणघरं करेह अणेगखंभसयसण्णिविहुँ । तस्स णं मोहणघरस्स बहुमज्झदेसभाए छ गब्भघरए करेह । तेसिं णं गब्भघराणं बहुमज्झदेसभाए जालघरयं करेह । तस्स णं जालघरयस्स बहुमज्झदेसभाए मणिपेढियं करेह जाव पच्चप्पिणंति। तए णं सा मल्ली मणिपेढियाए उवरि अप्पणो सरिसियं सरिसत्तयं सरिसव्वयं सरिसलावण्ण- रुव-जोव्वण-गुणोववेयं कणगमई मत्थयच्छिड्ई पउम्प्पल-प्पिहाणं पडिमं करेइ, करित्ता जं विउलं असणं पाणं खाइमं साइमं आहारेइ, तओ मणुण्णाओ असण-पाणखाइम-साइमाओ कल्लाकल्लिं एगमेगं पिंडं गहाय तीसे कणगमईए मत्थयच्छिड्डाए पउमुप्पलपिहाणाए पडिमाए मत्थयंसि पक्खिवमाणी -पक्खिवमाणी विहरइ । तए णं तीसे कणगमईए जाव मत्थयछिड्डाए पडिमाए एगमेगंसि पिंडे पक्खिप्पमाणे पक्खिप्पमाणे पउमुप्पलपिहाणं पिहेइ । तओ गंधे पाउब्भवइ, से जहानामए अहिमडे इ वा जाव अमणामतराए। तेणं कालेणं तेणं समएणं कोसले णाम जणवए होत्था । तत्थ णं सागेए णामं णयरे होत्था । तस्स णं उत्तरपुरत्थिमे दिसीभाए एत्थ णं महं एगे णागघरए होत्था । दिव्वे सच्चे सच्चोवाए संणिहिय-पाडिहेरे । तत्थ णं णयरे पडिबुद्धी णाम इक्खागराया परिवसइ । पउमावई देवी । सुबुद्धी अमच्चे साम-दंड-भेद-उपप्पयाण-णीति-सुपउत्त-णयविहण्णू जाव विहरइ । तए णं पउमावईए अण्णया कयाइ णागजण्णए यावि होत्था | तए णं सा पउमावई णागजण्णमुवट्ठियं जाणित्ता जेणेव पडिबुद्धी राया तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता जाव एवं वयासी- एवं खलु सामी ! मम कल्लं णागजण्णए यावि भविस्सइ । तं इच्छामि णं सामी ! तुब्भेहिं अब्भणण्णाया समाणी णागजण्णयं गमित्तए | तुब्भे वि णं सामी ! मम णागजण्णयंसि समोसरह । तए णं पडिबुद्धी पउमावईए देवीए एयमढें पडिसुणेइ । तए णं पउमावई पडिबुद्धिणा रण्णा अब्भणुण्णाया हद्वतुट्ठा जाव कोडुंबिय पुरिसे सद्दावेइ, सद्दावित्ता एवं वयासी- एवं खलु देवाणुप्पिया! मम कल्लं णागजण्णए भविस्सइ, तं तब्भे मालागारे सद्दावेह, सद्दावित्ता एवं वयहएवं खलु पउमावईए देवीए कल्लं णागजण्णए भविस्सइ, तं तुब्भे णं देवाणुप्पिया! जलथलयभासरप्पभूयं दसद्धवण्णं मल्लं णागघरयंसि साहरह, एगं च णं महं सिरिदामगंडं उवणेह | तए णं जलथलयभासुरप्पभूएणं दसद्धवण्णेणं मल्लेणं णाणाविहभत्तिविरइयं करेह । तंसि भत्तिसि हंस-मिय-मयूर-कोंच-सारस-चक्कवाय-मयणसाल-कोइल-कुलोववेयं