________________
[]
w
1 सुत्ता अमुणी, मुणिणो सया जागरंति ।
लोगंसि जाण अहियाय दुक्खं । समयं लोगस्स जाणित्ता एत्थ सत्थोवरए ।
जस्सिमे सद्दा य रूवा य गंधा य रसा य फासा य अभिसमण्णागया भवंति से आयवं णाणवं वेयवं धम्मवं बंभवं पण्णाणेहिं परियाणइ लोगं, मुणीति वच्चे धम्मविउ त्ति अंजू आवट्टसोए संगमभिजाणइ ।
७
2
आचारांग सूत्र - पढमो सुयखंधो
१
तइयं अज्झयणं
सीओसणिज्जं
पढमो उद्देसो
सीओसिणच्चाई से णिग्गंथे, अरइ-रइ सहे फरुसियं णो वेदेइ । जागर वेरोवरए वीरे । एवं दुक्खा मोक्खसि ।
जरामच्चुवसोवणीए णरे सययं मूढे धम्मं णाभिजाणइ । पासिय आउरे पाणे अप्पमत्तो परिव्वए । मंता एयं मइमं पास, आरंभजं दुक्खमिणं ति णच्चा, माई पमाई पुणरेइ गब्भं । उवेहमाणो सद्द-रूवेसु अंजू माराभिसंकी मरणा पमुच्चइ । अप्पमत्तो कामेहिं, उवरओ पावकम्मेहिं, वीरे आयगुत्ते खेयण्णे।
जे पज्जवजायसत्थस्स खेयण्णे से असत्थस्स खेयण्णे | जे असत्थस्स खेयण्णे से पज्जवजायसत्थस्स खेयण्णे ।
अकम्मस्स ववहारो ण विज्जइ । कम्मुणा उवाहि जायइ । कम्मं च पडिलेहाए, कम्ममूलं च जं छणं।
पडिलेहिय सव्वं समायाय दोहिं अंतेहिं अदिस्समाणे । तं परिण्णाय मेहावी विदित्ता लोगं वंता लोगसण्णं । से मइमं परक्कमेज्जासि । त्ति बेमि ।
॥ पढमो उद्देसो समत्तो ॥
बीओ उद्देसो
जाइं च वुड्ड्द्धं च इहऽज्ज पास, भूएहिं जाण पडिलेह सायं । तम्हाऽतिविज्जो परमं ति णच्चा, समत्तदंसी ण करेइ पावं ॥१॥ उम्मुंच पासं इह मच्चिएहिं, आरंभजीवी उभयाणुपस्सी । कामेसु गिद्धा णिचयं करेंति, संसिच्चमाणा पुणरेंतिभं ॥२॥
12