________________
सूत्रम्-३१-४७]
प्राकृतप्रबोध:
गर्दभे वा ॥ २.३७ ॥
कन्दरिका - भिन्दिपाले ण्डः ॥ २.३८ ॥ स्तब्धे ठ-ढौ ॥ २.३९ ॥
दग्ध - विदग्ध-वृद्धि-वृद्धे ढः ॥ २.४० ॥
वुड्डी, वुड्डो | उदृत्वादौ ॥
विद्ध । इत् कृपादौ । २.४० ॥
श्रद्धद्धि-मूर्धा - ऽर्थेऽन्ते वा ॥ २.४१ ॥
इड्डी । इत् कृपादौ ।।
रिद्धी । रिः केवलस्य ॥
[ मुंढा ] । मूर्द्धन् । ह्रस्वः संयोगे । वक्रादावन्तः । अन्त्यव्यं ० इत्यतिदेशाद् राज्ञ इत्यात्वम् । अन्त्यव्यं ०
-
म्न - ज्ञोर्णः ॥ २.४२ ॥
पञ्चाशत्-पञ्चदश-दत्ते ॥ २.४३ ॥
सिलुक् ॥ २.४१ ॥
सत्थि । स्वस्ति ॥ २.४५ ॥
[ पण्णासा ] । पञ्चाशत् । अन्त्यव्यं० । आत् - आप् ॥
[ पण्णरह]। पञ्चदश सिद्धः । सङ्ख्यागद्गदे रः । दशपाषाणे हः ।।
[ दिण्णं ] । दत्त । इ: स्वप्नादौ ॥ २.४३ ॥
मन्यौ न्तो वा ॥ २.४४ ॥ स्तस्य थोSसमस्त स्तम्बे ॥ २.४५ ॥
स्तवे वा ॥ २.४६ ॥
पर्यस्ते थौ ॥ २.४७ ॥
नलुक् । सि । पुंस्यन
[ पल्लट्टो'] । पर्यस्तपर्याणेति ल्लः ।। २.४७ ।।
१. ननु एकस्य संयुक्तस्य उभावपि कथं न भवत: ? न द्विवचनसामर्थ्यात् ताटि ।
५९
