________________
[३१] रइयंमि समोसरणे, सुरेहिं संपत्तकेवलो जाव । सीहासणे निसीयइ, रिसहजिणो तित्थकरणत्थं ॥ भा(ता) वेगिंदियरयणं, चक्कं रयणुत्तमं समुप्पन्नं ।
भरहाउस (ह) सालाए, तो अवरि (र) रयणाणि भणियं च ॥
चक्कं १ मणि २ कागिणि ३ खग्ग ४ दंड ५ चम्माणि ६ छत्तं ७ सेगिंदिय । सेणावइ ८ गाहावइ ९ वड्ढइ १० हत्थि ११ हय १२ त्थी १३ पुरोहिय१४ पणिदि ॥ चक्करयणेण चक्की, खेत्तं साहेइ १ ; तमंधयारे वि । मणिरयणेण पयासइ २, कागिणिरयणेण अंकेइ ३ ॥ खग्गरयणेण छिंदइ ४, भिंदइ विसमं च दंडरयणेणं ५ । अब्भु (च्चु ) दयासु चिट्ठइ, चम्मोवरि ६; छत्त छत्तंमि ७ ॥ सेणावइरयणेणं, [विन्ना? ] णेणं सयं च साहेइ ८ । गाहावइरयणेणं, न य सीह (द) इ तवणिभोगेहिं ( ? ) ९ ॥ पासायाइपयत्थं, वड्ढइरयणेण निम्मवावेइ १० । दूरं पि सुहेण खणा, वच्चइ हत्थासरयणेहिं ११-१२ ॥ इत्थिरयणेण सेवइ, सरसं चिय विसयसोक्खमाजम्मं १३ । उवरोहियरयणेणं, चिंतइ धम्मं ग ( स ) मायरइ १४ ॥ चक्कं छत्तं दंडो, तिन्नि वि चक्क (क्कि) स्स वामतुल्लाई ।
चम्मं दुहत्थदीहं, बावीसं (बत्तीसं) अंगुलाई असी ॥ [ प्रवचनसारोद्धारे गा. १२१६] चउरंगुलो मणी पुण, तस्सद्धं चेव होइ वित्थिन्नो । [१२१७]
चउरंगुलप्पमाणा, सुवन्नवरकागिणी नेया ॥
चक्किस्स दो सहस्सा, जक्खाणं होंति अंगरु (र) क्खाणं । रयणाणं पत्तेयं, सहस्समेगं हवइ तेसिं ॥
तओ निउत्तपुरिसेहिं चक्करयण-सामिकेवलुप्पत्तीणं समकालं निवेयणे कए भरहो चिंते 'कस्स पढमं पूयं करेमि ?' । तओ पुणो वि 'ताओ चेव गुरुतरो'त्ति संभाविऊण भरहो सव्विड्डीए निग्गओ सामिवंदणत्थं ।
—
जीवइ य तया मरुदेवी । सा य अच्छ (च्छे )रयत्तया सा ( स ) या वि किल वणस्सइकाइए आसि, पज्जंतभवे य उसभसामिस्स माया जाया । तओ भगवते ( भगवंते) पव्वइए भरहस्स रज्जसिरिं पासिऊण पुणो पुणो भइ • ' मम पुत्तस्सेरिसी रायसिरी । सु (सं) पयं सो खुहा- पिवासापरिग[ओ] नग्गओ हिँडइ । हा हा केरिसो कम्मपरिणामो ?' |
भरहस्स तित्थयरविभूइं वण्णंतस्स वि 'कूडं 'ति मन्नंती न पत्तिज्जइ, पुत्तसोगेण य से किल झामलं
१. एयाइं वाममित्ताइं इति प्र.सा. १२१६ ॥
