________________
[६]
अन्नह रायाइट्ठो, जइ सिद्धाएसकल(लु ?)सिओ चलिओ । ता कह देविगवाया, चेवं ति पढेइ गुरुधणिणो । ता जं च तं च कज्जं, विसायरहिएहिं होइ करणीयं । भवियव्वयानिओगो, होइ जं नऽन्नहा कह वि' ॥ चित्तलेहा वि रण्णा, पढियमिमं सोउमेवमेयं ति । भावे(वें)ती संजाया, कामपरा दिण्णकन्ना य ॥ पुण वि पढिज्जमाणं, सोउमिणं भणइ - ‘को पुणो देव ! । तुम्हमणुवयइ पयदियं(पयड)?', राया तद्दिसि निरूवेंतो ॥ दट्ठण भणइ ‘इह देवि ! पेच्छए माहवो महल्लो वा । रहसि जामो' त्थि(त्ति) वोत्तुं, तत्थ गया दो वि कामिति ॥ तो लवइ महल्लो'ऽहं, रण्णा रज्जद्धबंधुमइदाणं । जस्साऽऽणत्तो होही, स कहिं लच्छीहरकुमा(म)रो ?' ॥ पत्तो य तप्पएसेणेतो सोऊणिमं विचिंत वडू । कीडायइ 'कुमरेणिह, पिउलेहुत्तेजियाणा(जिएणा)ऽहं ॥ पट्टविओ वोत्तु कहि, पुण राया रायसेहरो त्ति अहं । रज्जद्ध-बंधुमइदाणबोल्लियं भवइ से को वि ॥ तो पिउविगप्पणाओ, कुमारपुन्नोदएण विप्फुरियं । बहुमन्नह च्चिय पुरं, मणामि केणुत्तमिक्कमइ' ॥ दड्ड(8) महल्लं चिंतइ, दंडयमंतेउरंगणे वडुओ । सच्चं ति चिंतिय पुरो, लीलायइ सेसुयंवेतो(?) ॥ दट्ठ महल्ले(ल्लो) वि वडं, पुच्छइ ढुक्केउ – 'ने(ते?) पहू कत्थ ?' । गयणप्पेहिं च तं सो, दट्ठ चिंतेइ - 'किमु मत्तो? ॥ अहवा वह(वडू?) मुरुक्खो, भिंगरिडी रायपुत्तपट्टविओ । महई अणत्थमाला, तह वि खरंटेमिमं किंचि' । तो भणइ – 'वडु ! विरूवो, होइ किमेवं विगारदरिसी?' सो । भणइ 'नाऽदंत ! पेहसि, कयंतकंपंतमप्पाणं' । कंचुइणुत्तं 'किं ते, अणेण ? कुमारो कहिं ? कहसु जेण । तस्स साहेमि पियं', सो भणइ 'दियस्स किं होही ?'। तेणुत्त - 'मूसवो सो, महलाभो' तो वडू भणइ एवं । 'होही ऊसवणंतर-मणूसवो ण उण किंचि दिए' ॥ तेणुत्तं - 'पढमं चिय मुरुक्ख ! किममंगलं लवसि' तो सो । भणइ – 'लहु होइ भणियं, ता लहु मम मोयगासा[ए?]' ||
