________________
[ ३६६ ] समोच्छइऊण वत्थेण सरीरमप्पणो बाणविद्धपायमियरपायस्सोवरि चडावेत्ता सुहभावणं भावेंतो नमोक्कारपरायणो वरिससहस्समाउगं पालित्ता कालं काऊण गओ तइयाए पुढवीए ।
बलदेवो वि वेगेण सलिलं नलिणिपुत्तपुडिए [ग] हिऊण विवरीयसउणेहिं खलिज्जतो कण्हसमीवमागओ । तओ 'पसुत्तो एसो'त्ति ठवेऊण तं जलं चिंतेइ 'सुयउ ताव एस हिययाणंदणो । पच्छा सुहविउद्धस्स पयच्छिस्सामि जलं', नेहेण समाउलमणो तयणाइ (य) मओ त्ति । तओ कंचि कालं पडिवालेउं बलदेवो समासण्णो पेच्छइ कण्हं कसणमच्छियाहिं परिगयं । दट्ठूण य भीओ हली मुहाओ वत्थमुवणेइ जाव ‘हा मओ'त्ति मुच्छाए पडिओ धरणीयलंमि । पच्चागयपाणेण य महंतो सीहनाओ मुक्को तहा जहा सावयाकुलं वणं कंपिउमारद्धं । [तओ] संलविउमारद्धो – 'जेण मे एस भाया हिययनाहो पुहईए एक्कवीरो निग्घिणेण विणिवाइओ सो मे जइ सच्चं सुहडो तो देउ दंसणं । का (क) हं वा सुत्ते पमत्ते वाउले वा पहरिज्जइ ? नूणं सो पुरिसाहमो न सप्पुरिसो' ।
-
एवमुच्चसद्देणं भणेंतो पलोयंतो समंतओ परिहिंडिऊण पुणो गोविंदपासमुवागओ उच्चसद्देणं रोविउं पयत्तो 'हा भाउय ! जणद्दणा ! हा वीर ! हा महाराय ! हा हरिंद! किं ते रोवामि सोहग्गं ? किं वा धीरत्तणं बलं धणं रूवं वायं ? ति । भणसि य पिओ मे बलो तो किमेयं विवरीयत्तणं जेण मे वायं पि न देसि ? किं वा तए विरहिओ एगागी [करे ]मि मंदभागो ? कत्थ गच्छामि ? कत्थ चिट्ठामि ? कस्स कहेमि ? किं पुच्छामि ? किं मरणं उवेमि ? कमुवालभामि ? कस्स रूसामि ? कस्स वा सरणमुवेमि ? सव्वहा मे [स] मत्तो जियलोओ । भो भो ! वणदेवयाओ ! किं जुत्तं तुम्हाण समप्पियं पि जणद्दणमेवमुवेक्खिउं पच्चक्खं ? ति । एहि जणद्दण ! किं मम वयणमसुयमिव करेसि ? किं मे तुहाऽवरद्धं ? भयवईओ वणदेवयाओ ! एह, ममोवरि कुवियं पसाएह कारुन्नयाए वसुदेवनंदणं । एसो य दिवसयरो अत्थव(म) णमुवागच्छइ, ता समुट्ठेहि, संझोवासणवेला समुवट्ठिया । उत्तमपुरिसा य न सुवंति साहवो वा संझासमयंमि । तहा रयणी बहलंधयारा एत्थ य महाकूरा सावज्ज (या) परिभमंति । समंतओ सिवा महाभैरवं च सद्दं करेमाणी परिहिंडइ' ।
-
एवं च पलावेंतस्स पहाया रयणी । तओ पुणो भइ 'भाउय ! उट्ठेहि । सूरो उग्गओ' । तओ जाहे न उट्ठइ ताहे नेहमोहियमणो बलदेवो विओयमणिच्छंतो तमप्पणो खंधे समारोविऊण पयट्टो गिरिकाणणविवरेसु विलवंतो परिहिंडिउं । तत्थ य परिहिंडंतस्स समागओ से वरिसायालो ।
—
एत्यंतरे य जो सिद्धत्थो नाम सारही भाउवच्छलो सो देवो ओहिणाणेण बलदेवं पेच्छिऊण महंतदुक्खमावन्नो चिंतेउमारद्धो 'अहो ! नेहाणुरागेण कण्हं कहं बलदेवो वोढुमाढत्तो ? ता बोहेमि भाउवच्छलं बलदेवं' । तओ देवेणं पव्वयंमि रहं समुत्तारेंतो पुरिसो विउव्विओ । सो य रहो असमंजसं वि हिंडंतो न पव्वयंमि भग्गो । भूमीए समाए सयसिक्करो गओ । तं च संधेंतो सिद्धत्थदेवो बलदेवेण भणिओ 'भो मुद्धपुरिस ! जो तुह रहो गिरिगहणे वि निव्वहिऊण समे पहंमि भवणं(भग्गो), [तं] कहं तुमं खंडखंडेहिं गयमियाणि संधेउमिच्छसि ?' देवेण भणियं
' जो एस कण्हो अणेगेसु
जुद्धज (स) यसहस्सेसु जुज्झमाणो न विणिवाइओ सो इयाणि जुज्झं विणा वि मओ जया जीविस्सइ तया रहो वि पुणन्नवो भविस्सइ' ।
-
-