Page Text
________________
[३६२] भयवयाऽरिट्ठणेमिणा जिणिदेण बारवइविणासणे समाइट्ठो । ता इमं पावं निक्कारणवेरियं किन्न ताडेमो ?' तओ ते रोसेणं दंतदट्ठाधरोट्ठा पायतल-मुट्ठि-चवेडाघाएहिं निरावराहं दीवायणरिसिं घाइउमारद्धा । ताव जाव किच्छपाणगओ पडिओ धरणीयले । घाएऊणं च गया बारवई ।
वासुदेवस्स य वीसासट्ठाणपुरिसेहिं जहा वत्तं तहा सव्वं कहियं । कण्हेण चिंतियं – 'अहो दुईतया कुमाराणं ! ता किमेसिं जीवियभूयाणं कीरउ ?' तओ गओ बलदेवसहिओ अणुणेउं दीवायणमुणिं । दिट्ठो य दीवायणो कोवेण फुरियाहरोट्ठो । तक्कालोचिएणं च सम्माणेण सम्माणिऊण भणिओ - 'भो ! महातावसरिसि ! कोहो महासत्तू, कोहो पुण्णविणासो । अओ महासत्ता दमे रया न कोहस्स वसमुवेति । ता(तहा) अण्णाण-मज्जपाण-बालदोसावराहं न महासत्ता गणेति । तमम्हाण खमसु कुमाराण दुच्चेट्ठियं' । एवं च भणिए वि दीवायणो जाहे रोसं न मुयइ ताहे बलदेवेण भणियं – 'भो नराहिव! कण्ह ! अलं पयत्तेण । इमिणा किं पि चिंतियं तं करेउ । किमण्णहा [हो]इ जिणिंदभासियं ?' । [तया दीवायणेण भणियं] - 'भो नरेसर ! ताडिज्जमाणेण मया महंती पइन्ना कया जहा - दो तुम्हे मोत्तूण सुणयस्स वि बारवइविणासे न मोक्खसंभवो अत्थि । ता न जिणस्स वयणमलियं न याऽवि मम पइन्ना अण्णहा । गच्छ तुब्भे । किं विचारिएणं ?' ति ।।
तओ महासोयसंताडियमाणसा वासुदेव-बलदेवा गया नयरिं । दीवायणवयणं च सयलाए वि नयरीए वित्थरिउमाढत्तं । बीयदिवसे य वासुदेवेण घोसावियं जहा – 'भो ! नयरीजणा ! विसेसेण धम्मरया होह । जं नयरीए परिणामो एरिसो भगवया कहिओ' ।
एत्थंतरे य भयवं पुणरवि अरिट्ठनेमिसामी विहरंतो तत्थाऽऽगओ, रेवयंमि समोसढो । तओ कण्हो सजायवकुमारो निग्गओ वंदणत्थं । भगवया वि 'एत्तो बारसमवरिसे बारवई विणि(ण)सिस्सई'त्ति वोत्तुं कया अणिच्चतद्दे(त्तदे)सणा । तं च सोऊण कण्हो चिंतेइ – 'धन्नो दसारवग्गो जो भयवओ समीवंमि पव्वइओ । अहं तु मंदपुन्नो रज्जलुद्धो किंचि काउमसमत्थो' । तओ नाउमेयं कण्हाभिप्पायं नेमी भणइ - 'एयं न भूयं न भविस्सइ जं नाम केसवा पथि(पव्वइ)स्संति, जम्हा ते नियाणकडा विरइरहिया अहो गच्छंति । तुमं पुण कालं काउं वालुगप्पभाए उववज्जिहिसि' । एयं सोउं कण्हो चिंताउरो जाओ । तओ भणिओ सामिणा – ‘मा सोयसु तुमं, जेण तओ उव्वट्टित्ता मणुस्सो वेमाणिओ य होऊणिहेव भारहे वासे सयदुवारे पुरे जियसत्तुरायस्स पुत्तो बारसमो अममो नाम तित्थयरो होहिसि' । सोउं चेमं किंचि पमुइओ कण्हो सामिं वंदिय बारवइं पविठ्ठो ।
____ तओ अत्थाणमज्झे उवविट्ठो भणइ – 'भो ! भयवया रा(वा)गरियं जहा - बारवई दीवायणो विणासिही। ता जो करेइ धम्मं तं अणुमन्नेइ कण्हो निक्खमणमहिमं च कुणइ' । सोउं चेमं घोसणं रुप्पिणी जंबवई पज्जुन्न-संब-सारणाइया [य] कुमारा राम-कण्हाण पासं गया विण्णवेंति – 'भीया जम्मण-मरणदुक्खाणं पुव्वपुरिसाणुचिण्णं अरिट्ठणेमिस्स पायमूले पारत्तियं धम्मं करिस्सामो' । तओ वासुदेवबलदेवेहि कहक[ह] वि मुक्का महाविभूईए वरदत्तगणहरदिक्खिया पव्वयइ(इय) त्ति ।
पज्जुन्नो वि 'तुह पसाएणं मए बहुयं विलसियं, संपयं खमियव्वं'ति वोत्तुं पन्नत्तिं विसज्जेइ । तओ तीए आगासट्ठियाए कयनिक्खमणमहामहिमो सो पव्वइओ त्ति । तओ सव्वे वि पज्जुन्नाईया दुवालसंगधरा
| SR No. | 009889 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 469 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 2 MB |