Page Text
________________
[३००] सा कंसकड्डणी णामऽज्ज वि महुराए पसिद्धा । विणासिओ य कंसो णरयं गओ त्ति । कंसो त्ति गयं ।
तओ अणाहिट्ठिणा रहेण नीया बलदेव-वासुदेवा वसुदेवगिहं । तओ समुद्दविजय-कण्हाइसव्वजायवसम्मएण छिण्णणियलो आणीओ उग्गसेणो । कयाइं च कंसस्स पेयकिच्चाई । उग्गसेणवयणेण य कंसमाया सअंतेउरा गया कालिंदीए । दिन्ना तत्थ कंसस्स जलंजली । जीवजसा पुण न देइ माणेण जलंजलिं । भणिया य तीए कंचुइ-महत्तराइणो – 'जइ कोइ सपुत्त-कलत्तजायवहणणेण नंदगोव-राम-कण्हहणणेण य मे पइघायगस्स वेरणिज्जायणं करिस्सइ ताऽहं पेयकज्जाणि करिस्समण्णहा जलणं सरणं'ति पइण्णं काऊण सा गया रायगिहं ।
तओ समुद्दविजय-कण्हपमुहेण जायववग्गेण उग्गसेणो महुराहिवई अहिसित्तो । तओ कोट्ठइवयणेण कण्हो सच्चभामाए सोहणदिणे पाणि गाहिओ ।
इओ य जीवजसाए रायगिहं गंतुं जरासंधस्स णियवेधव्ववुत्तंतो रुयंतीए सवित्थरो कहिओ । तेणाऽवि कोहाविद्वेण मंतीहिं समं मंतिऊण सयलनरिंदपुरओ सोमको णाम पत्थिवो पेसिओ । पत्तो य कमेण महुरं । दिट्ठा य दसारा । पूइओ य तेहिं जहोचियं । भणियं च सोमगदूएण जहा - 'मल्लमहे वट्टमाणे तुम्ह पुरओ जेहिं गोवेहिं छलेण मगहाहिवजामाउओ हओ तेहिं पेसिएहिं तुम्ह सेयं' । तओ समुद्दविजएण सो वुत्तो – 'पुत्तकहं मोत्तूण अण्णं साहेहि' । तओ सोमगेण वुत्तो – “किं बहुणा भणिएण? जइ गोवे न समप्पेह तो ते तिहुयणे वि णत्थि वासो' । तओ जायवे अहिक्खिवंतो सोमगो अणाहिट्ठिणा खलीकाऊण निद्धाडिओ ।
गए य तंमि सव्वे वि दसारा मंतीहिं समं मंतेउमारद्धा । मंतियं च तेहिं जहा – 'बलवंतविरोहेणं विदेसगमणमेव सेयं' । कोट्टइणा वि पुच्छिएण वागरियं जहा – 'पच्छिमदिसं वच्चह । तत्थ गच्छंताणमेव भे सत्तुक्खओ होही । जत्थ य पएसे सच्चभामा दारयदुगं पसविस्सइ तत्थ महापुरीनिवेसो तुम्हं होही' । तओ सोहणदिणे जायवा घोसणं कराविऊण एक्कारसहिं कुलकोडीहिं समं गया सोरियपुरं । तत्थ वि तहेव जाणाविय सत्तहिं कुलकोडीहिं समं उच्चलिया पच्छिमदिसाभिमुहं ।
एत्थंतरंमि य सो सोमगो राया जायवेहिं अवमाणिओ गओ रायगिहं णगरं । दिट्ठो जरासंधो । कहियं च तस्स पुरओ सव्वं पि जायवाण दुव्विलसियं । तओ रुट्ठो जरासंधो अत्थाणट्ठिओ भणइ – 'सव्वे जायवा मए अवस्सं संगामे मारियव्वा' । सोउं चेमं सखेयवयणं जरासंधपुत्तो कालो नाम भणइ – 'देव! नंदपुत्तं रोहिणिपुत्तं च घेत्तूण, णिक्कंदित्ता वा संगामकरणेण सव्वे वि जायवे तुम्ह समीवमागमिस्सं, न अण्णह'त्ति पइण्णं काऊण जव(उ)ण-सहदेवभाउगसमण्णिओ बहुं सारबलं घेत्तुमवसउणिज्जंतो वि संपत्तो सोरियपुरिं । तत्थाऽपेच्छंतो जायवे धाविओ तेसि पिट्ठओ ।
तओ समासण्णीहूयं कालं जाणित्ता भरहद्धदेवयाओ जायवकुलपक्खवाइणीओ वासुदेव-बलदेवपुण्णाणुभावेणं देवमायाए विंझगिरिपासेसु आवासियं सव्वं पि जायवसेण्णं जलणजालावलीपलित्तं विगयपाणमुवदंसेंति । तत्थ य एग बी(चि)याए समीवे कसिणं रुयमाणी नारी संबोहिऊण कालेण पुच्छिया - ‘भद्दे ! मा भयाहि । कहेहि रोयणकारणं' । तीए भणियं – 'हरिवंससमुब्भवा जायवा जरासंधभएण णट्ठा । तेसिं च पिटुओ जरासंधपत्तो महाबलो कालो णाम मारणत्थं संपत्तो । सुम्मइ - तं चाऽऽसण्णं जाणित्ता भयभीया
| SR No. | 009889 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 469 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 2 MB |