________________
[२२३]
रामो वि तंमि समए, सीयं घेत्तूण तत्थ संपत्तो । पज्जलियखायरग्गी, कराविया खाइया जत्थ ॥ दट्ठण तयं रामो, आयण्णो गरुयसोयसंतत्तो । 'पेच्छह कह संपत्तं, विसममिमं विहिनिओएण ॥ कत्तो सीयाए समं, समागमो होज्ज मंदपुण्णस्स । एवंविहंमि जलणे, सोहिनिमित्तं पविट्ठाए ?' ॥ इय एवमाइबहुयं, चिंतेंतो जाव चिट्ठई रामो । खाइयतडट्ठियाए, सीयाए सावियं ताव ।। 'निसुणंतु लोगपाला !, सव्वे सच्चेण साविया एत्थ । जइ मोत्तुं नियदइयं, अण्णो पुरिसो मणेणाऽवि ॥ अहिलसिओ होज्ज मए, तो डहउ हयासणो इमो जलिओ । अण्णह उण हिमसिरसो(सरिसो), मम छित्तो होउ सुहफरिसो' ॥ इय भणमाणी सीया, देव-गुरुपरायणा समुच्छलिउं । आरूढा जलणंमी, जालामालाउले तंमि ॥ इय जाव तीऍ खित्तो, अप्पा जलणंमि ताव जलणो वि । विज्झाणो सा वावी, जाया सच्छोदयसमेया ॥ सीया वि जलस्सुवरिं, दिव्वे सीहासणे सुहनिसन्ना । सयवत्तसंठियमी, देवपहावेण जाय त्ति ॥ ताव य तं वाविजलं, समुद्दलहरि व्व पउरमुच्छलिउं । लोयं धाहावेंतं, वहाविउं गाढमाढत्तं ॥ उप्पइया गयणयले, सव्वे विज्जाहरा भउब्भंता । तह ते वि तत्थ मंचा, जलेण वहिउं समाढत्ता ॥ हीरंतो सव्वजणो, - 'हा देवि ! सरस्सई सई सीए ! । परितायह वुझंता[णं अम्हाणं] जलेणिमिणा ॥ सीया वि दयावण्णा, तं दटुं झत्ति दोहि वि करेहिं । जलमुत्तरिउं वालइ, वाविपमाणं तओ जायं ॥ तो सत्थो सयलजणो, सनायरा खेयरा य तप्पुरओ । सीलं पसंसमाणा, नच्चंती नारओ त्ति गयं ॥ तत्तो सीया वि तओ, गरुयपमोएण वाविमज्झाओ । उत्तरिउं देर(व)गिहे, उवविठ्ठा वंदिउं देवे ।। लवणं-कुसा वि नमिउं, एत्तो जणणिं च तह य ते जणए । उवविद्वा दो वि जणा, तीए परिचंबिया सीसे ॥ सीया वि निप्पिवासा, संजाया विसयसयलसोक्खाणं । राग-द्दोसविमुक्का, सयणे य जणे य समचित्ता ।।
