________________
NNNNNNNNNNA
[१२६] तं दटुं पणिवइओ, अब्भुटेणं दसाणणो राया । दिट्ठा(न्ना)सणोवविट्ठो, सो वि मुणी साहुगु(ग)णसहिओ ।। भणिऊण(भणिओ य) पणमिऊणं, 'भयवं ! आगमणकारणं कहसु' । मुणिणा वि तओ भणियं – 'सयबाहू नाम नरनाहो ॥ आसि महेसरनयरे, सो हं संसारवासदुक्खत्तो । निव्विन्नकामभोगो, वेरग्गं पाविउं कह वि ॥ पुत्तं सहस्सकिरणं, रज्जे ठवियं(5) नियंमि निक्खंतो । गिहि(ह)वासाओ साहू, जाओ जिणदेसिए धम्मे' । इय भणिए दहवयणो, पभणइ साहुं सिरेण नमिऊणं । 'किं एस तुज्झ पुत्तो, सहस्सकिरणो सुहडसीहो ?' ॥ 'आम'ति मुणिवरेण, भणिए आणाविऊण दहवयणो । तं भणइ - 'एस जणओ समागओ तज्झ नरसीह !' । सो वि य तं भावेणं, पयाहिणेऊण नमइ पयकमलं । उवविठ्ठो वसुहाए, मुणिपुरओ गरुयविणएण ॥ पडिवत्तिं विहिऊणं, भणिओ य दसाणणेण सो राया । 'तं मम अज्जप्पभिई, भाया नरनाह ! एस पिया ॥ मंदोयरीए भइणी, कणीयसी पवररूवगुणकलिया । तुज्झ पयच्छामि अहं, सयंपभनाम तं गेण्ह' ॥ इयरो वि आह - 'दहमुह ! निम्विन्नोऽहं'ति दिन्नसुयरज्जो ।
पव्वइओ पियमूले, सहस्सकिरणो सिवं पत्तो ॥ एसो य सो सहस्सकिरणो जो पुष्वि दसरहपिउणो अण[र]हरायस्स परममित्तो कहिओ आसि । एत्थंतरंमि य रामणेण नियधीयं परिणाविओ महु त्ति महुकहा भण्णइ -
धायइसंडे एरवए सयार(सयवार)नयरंमि आसि दो मित्ता । पभव-सुमित्तप(भि)हाणा, तत्थ सुमित्तो नरवरिंदो ॥ कुलपुत्तगो य पभवो, दोण्णि वि ते लो(ए)क्कगुरुसयासंमि । गहि[य] कला बालत्ते, समं च तह कीलिया दो वि ।। वच्चइ कालो तेसिं, निरज्झरं नेहनिब्भरमणाणं । राया तुरंगमेणं, नीओ कयाइ पल्लीए ॥ मेच्छाहिवस्स धूयं, वणमालं नाम परिणिउं वलिओ । दिट्ठा पभवेणं सा, आसत्तो तीए रूवंमि ।। दोब्बल्लयं च पत्तो, पेमवसो कामबाणवसवत्ती । अव्वावत्थो मुणिउं, भणिओ गंतुं सुमित्तेण ॥
