________________
[११३]
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
निद्धाडाविओ पुराओ । तं च नाउं वसंतलयानामधाई(इं) रुयंती दट्ठण पुच्छिया सुकोसलेण – 'किमिमं मा[उगे] ! रुयसि ?' तीए भणियं - 'पुत्त ! तुह वंसे जे पुव्वपुरिसा ते सव्वे रज्जं भुंजिऊण पच्चा(पच्छा) जिणदिटुंस्वं(जिणदिक्खं) पवन्न त्ति । ते पिया कित्तिधरो तुमं जायमेत्तं रज्जेऽहिसिंचिता पव्वइओ । सो य तुह सहदेविजणणीए – मा तुमं पि पव्व[इ]स्ससि-त्ति संकियाए भिक्खत्थमेत्थ अज्ज हिंडंतो सहऽन्नलिंगीहिं नीसराविओ पुराओ । तेणऽहं रुयामि' ।
तं च सोउं सुकोसलो गओ जणयसगासं वंदित्ता भणइ – 'भयवं ! तुब्भेहिं चत्तोऽहं संसारकिलेसावासो संजाओ । ता संपयं सम्माणेह मं सामण्णचिंतामणिणा' । साहुणा भणियं – 'भद्द ! पुज्जंतु ते मणोरहा' । एत्थंतरंमि य बहुपरिवारा समागया तस्स देवी विचित्तमाला नामाऽऽवन्नसत्ता मंतिसमेया भणइ – 'मा सामि ! निस्सामियं मुंचह रज्जं, जओ पयापालणं पि धम्मो। ता पसायं काउं विलंबेहि जाव सुओ होइ' । सुकोसलो वि – 'जो देवीए गब्भत्थो सुओ सो मए अहिसित्तो रज्जे, न किंचि केणाऽवि वत्तव्वं'ति निजंतिय संभासिऊण य परियणं जणयंतिए पव्वइओ । तेणेव समं महातवं कुणंतो सो विहरइ त्ति ।
सा य सहदेवी सुयविओए खिज्जिऊण बहुविहं अट्टज्झाणोवगया मरिऊणं वग्घी समुप्पन्ना गिरिकंदरनिगुंजे । इओ य ते दो वि मुणिवरा पाउसकाले गिरिगुहाए गंतूण ठिया चाउम्मासखमणेणं सज्जायडाय(झाण)वावडा । समा[ग]ए य कत्तियमासे पारणगनिमित्तं पट्ठिया वसिमं, दिट्ठा य तीए वग्घीए वच्चमाणा । तओ रूसिऊण उद्धाइया मुणिवराण संमुहं । ते वि दट्ठण तमुवसग्गं ठिया काउस्सग्गेण धम्मज्झाणोवगया । तओ सा उल्ललिऊण विज्जु व्व पडिया सुकोसलस्स उवरिं। अवि य -
पाडेऊण महीए, सुकोसलं सा णु जीवमाणं पि । चड-चड-चडस्स मंसं, उक्कत्त सतिक्खदाढाहिं ।। परितो संवहमाणी, पिसियं खाइ तस्स पुत्तस्स । हियउवरिमुवविट्ठा, अइवल्लहगस्स वि अणज्जा । मोडेइ अट्ठियाई, घोट्टेइ सा सोणियं निरणुकंपा । फाडइ असणनिमित्तं, अंगोवंगाई सव्वाइं ।। खे(ख)ज्जंतस्स वि एवं, झाणंतरियाइ केवलं नाणं । उप्पन्नं मरणंते, सिद्धिगई सो गओ भगवं ॥ कित्तिधरो वि साहू, संसारसहावपभावणानिरओ ।
जाओ केवलनाणी, कया य देवेहिं महिम त्ति । इओ य तीसे [वि]चित्तमालाए जाओ हिरण्णगब्भो नाम पुत्तो । सो य सुहंसुहेण रज्जं मिगावईदेवेहिं(देविं) च भुंजतो कयाइ निजुत्तमंगे पलियं दटुं वेरग्गमागओ मिगावय(इ)-सुयं नपुं(हु)सं नाम रज्ज(ज्जे) अहिसिंचित्ता विमण्ण(विमल)मुणिसमीवे निक्खंतो त्ति ।
नपुं(हु)सो वि कयाइ सीहियं नाम महादेविं नियरज्जे मोत्तुमुत्तरावहसाहणत्थं गओ, जिणिउं चाऽऽगओ । [अह तंमि तत्थ गए दक्खिणावहस्स सव्वे वि नरवइणो संभूय अओझं रोहिऊण संठिया। ताहे सीहियाए गुरुपरक्कमेण ते सव्वे वि रणे जिया । ताहे समागओ नहसो राया] सोऊण