________________
[७७] तओ पणमिऊण जंपियमणेण - 'चिट्ठ ताव तुममिहेव, जाव णेमि अहं अवंतिरायं' । ‘एवं'ति पडिस्सुयमिमीए। साहिओ विसेसेण सो पएसो । निग्गओ नरसुंदरो । उवविट्ठा बंधुमई । अद्धलग्गाओ रायपत्तीओ चलणेसु। 'आगच्छउ ताव महाराओ' त्ति वोत्तुं वारियाओ बंधुमईए ।
इओ य सो अवंतिराया बभुक्खिओ त्ति कक्कडिगानिमित्तं ओइण्णो तदासण्णं कच्छगं, अभूमियतो त्ति पविट्ठो अवद्दारेण । तम्मि य कच्छए पइदियहं चिब्भिडियाओ चंचोडिज्जंति त्ति रक्खणत्थं निलुक्केण 'एस सो चोरो' त्ति दूरओ लगुडेणाऽऽहओ कम्मगरेण । मम्मघाएण निवडिओ मुच्छाए ।
एत्थंतरे पत्तो राया तमुद्देसं । अहमहमिगाए वच्चमाणाण सामंताण उव्वहाए कच्छमज्झेणाऽऽगओ राया । कस्सइ सामंतस्स अवंतिरायगीवाए उवरि जाया चक्कवहणी । छिण्णं तस्स सीसमिमीए । निरूविओ साहियपएसे नरसुंदरेण । न दिट्ठो यऽणेण । पेसिया दिसोदिसिमस(स्स)वारा । तेहिं वि न दिट्ठो त्ति विसण्णो राया । सद्दाविया बंधुमई । 'एत्थ मुक्को'त्ति साहियमिमीए । विसेसेण जोवाविओ राइणा । दिट्ठो कच्छगमज्झे एसो । 'स एसो'त्ति दंसिओ राइणा । ‘एसो'त्ति पच्चभिण्णाओऽणेण । विसण्णो राया बंधुमई य ।
भणियं बंधुमईए – 'महाराय ! करेहि कालोचियं जमेरिसावसाणो चेव जीवलोगो । उवणेहि कट्ठाईणि । निव्ववेमि जलणप्पवेसेण मंदभागिणी अप्पाणं' । एयं सोऊण संविग्गो राया । चिंतियमणेण - 'अहो ! असारया संसारस्स । मज्झं पि भइणीए एसा अवत्था । न य एस मम विहवाईण विसओ । सव्वहा न कोइ संसारी सुहिओ । न य मोक्खं मोत्तूण सुंदरमवत्थाणं । न य तस्स मग्गो सम्म सव्वण्णुमंतरेण जाणिज्जइ सव्वहा । अलमेत्थमण्णेण । जुत्तो मम संपयं चेव सन्नासो। अण्णहा किमेत्थ करेमि ? भइणीए कट्ठदाणं अजुत्तं । अदाणं पि एयाए अवत्थाए परमत्थओ अज्जजुत्त(अजुत्त)मेव । ता परिच्चत्तं मए सव्वं । एयप्पहावेण हवेज्ज मे सव्वण्णुदंसणं' ।
निवेइयमिणं मंतिणो भणिओ य - 'न मे एसो अभिप्पेयंतराओ भवइ तहा तए कायव्वं' । 'इदमेवोचिय'ति आलोचिय पडिवण्णमिणं मंतिणा । अपरिवडियसण्णासो संवेगाइसएण मओ एस सत्तरत्तेण । उववण्णो बंभलोए । तिव्ववासणावसेण विसेसओ अकाऊण देवकिच्चमेसो समागओ इहइं नरसुंदरदेवो त्ति । नरसुंदरदेवो त्ति गयं ।।
एयं च सोऊण संविग्गा परिसा । विसेसओ राया उसहसेणो देवी य मयणप्पभा । 'महासओ'त्ति बहुमण्णिओ देवो उसहसेणेण । साहिओ य भगवया अच्चंतगंभीरो मोक्खमग्गो । संवेगाइसएण पव्वइओ उसहसेणो सह महादेवीए । विहरइ य बहुं कालमब्भुज्जयविहारेण राया गुरुसमीवे, देवी पवि(व)त्तिणीसमीवे ।
अण्णया समागयाणि जयंतीए । जाओ य तेसिमेगत्थेव कप्पो । तीए उण अण्णयरदियहे नट्टच्छणो(णे) पवत्ते नारायणेण लंखिगारूवरागेण भणिया लंखगा - 'करेमि संगमहमेईए चेडीए । देमि जं मग्गह' । तेहिं भणियं – 'कण्णगा खु एसा। न लब्भइ भुंजिउमपरिणीआ' । नारायणेण भणियं – 'देह मज्झं । अहं चेव परिणेमि' । तेहिं भणियं – 'जइ एत्थेव परिणेसि' । “एवं'ति परिणीया नारायणेण ।
जाओ जणाण विम्हओ । बोल्लिज्जए य एयं कोंडगकोंडगेसु । उज्जाणसंगएहिं साहुपुरओ य बोल्लंताणं सावगाण 'महाअच्छेरयं'ति पवत्ता विगहा । सुया उसहसेणेण । अणाभोगओ जंपियमणेण - 'किमेत्थ अच्छेरयं ? नत्थि अविसओ रागस्स' । न य साहूणमेवं जंपिउं जुत्तं ति जाया सुहुमाणुमई ।