________________
[७५] __ अण्णया य पोसहसालाए ठिओ पुणो वि तहेव देविदेणं पसंसिओ जहा – 'धम्माओ न सक्को चालेउं देवेहिं वि वज्जाउहो' । तओ एगो देवो तमसद्दहंतो समागओ । आगंतूण विउरुव्विओ पारेवओ। सो य भयसंभंतो वज्जाउहमल्लीणो माणुसभासाए 'सरणागओ' त्ति भणमाणो । वज्जाउहेण य दिन्नसरणो ठिओ तयासण्णो । तयणंतरं च समागओ ओलावगो। तेणाऽवि भणियं जहा – 'महासत्त ! एस मए छुहाकिलंतेण पाविओ । ता मुंच एयं, अण्णहा नत्थि मह जीवियं' । तमायण्णिऊण भणियं वज्जाउहेण – 'न जुत्तं सरणागयसमप्पणं । अवि य -
खणमित्तं तुह तित्ती, एसो पुण चयइ जीवियं जीवो । तम्हा उ न जुत्तमिणं, चडप्फडंतं विवाएउं ।' इय एवं सिक्खविओ, रण्णा महुरक्खरेहिँ सो सउणो ।
पडिभणइ 'भुक्खिओऽहं, न महं धम्मो मणे ठाइ' ।। तओ पुणरवि भणियं राइणा – 'भो महासत्त ! जइ भुक्खिओ तुमं ता अण्णं देमि तुह मंसं'। तेण भणियं – 'नियवावाइयमंसदुल्ललिओऽहं, न रोयए परवावाइयं मंसं' । राइणा भणियं – 'जेत्तियमेसो पारेवओ तुलइ तेत्तियं देमि नियदेहओ उक्कत्तिअं मंसं तुमं खाहि' ।
तओ तुट्ठो ओलावओ । पडिवण्णं राइणो वयणं । आणीओ नाराओ । पक्खित्तो एगपासंमि पारेवओ। बीए उण पासे -
उक्कत्तिऊण देहं, राया जह जह य खिवइ तं मंसं । तह तह य पारेवो, सो होइ गुरू देवमायाए । दट्ठण तयं राया, हाहारवमुहलपरियणसमक्खं । आरुहइ सयं चिय वर-तुलाए नियजीवनिरवेक्खो ।। इय तुलियमहासत्तं, दटुं वज्जाउहं सुरो तुट्ठो । काउं पुणन्नवंगं, पुरओ होऊण पच्चक्खो । भणइ – 'तुमं चिय धन्नो, जस्स पसंसं सभागओ कुणइ ।
अच्चुयइंदो'त्ति तओ, विम्हियहियओ गओ ठाणं ॥ अण्णया य वज्जाउह-सहस्साउहा पिया-पुत्ता खेमंकरतित्थयरगणहरसमीवे संजायवेरग्गा सहस्साउहसुयं बलिं रज्जे अभिसिंचिऊण पव्वइया । कयाणुट्ठाणा य सम्ममणसणविहिणा कालं काऊण दो वि जणा उवरिमगेविज्जे एक्कत्तीससागरोवमट्टिईया अहमिंदा देवा जाया ।
तओ अहमिंदसोक्खमणुहविऊण चुया समाणा इहेव जंबुदीवे पुव्वविदेहे पुक्खलावईविजए पंडरिगिणीनयरीए घणरहो राया । तस्स दवे महादेवीओ - पियमई(पउमावर्ड) मणोरमा य । तासिं च देवीणं कमेणेते मेहरह-दढरह नामगा पत्ता जाया । वडिएहिं कयं कलागहणं । तहा तेसिं पुव्वभवब्भासओ परिणओ जिणदेसिओ धम्मो । जाया य अहिगयजीवाइपयत्था सुसावगा ।
अण्णया य पिउतित्थगरसमीवे दो वि जणा नियपुत्ते रज्जे अहिसिंचिऊण पव्वइया । मेहरहेणं अहिज्जियसुत्तत्थेणं सुद्धभावेणोवज्जियं तित्थयरनामकम्मं । तओ विहिणा कालं काऊण उववन्नो सव्वट्ठसिद्धे।