________________
सटियाग्रन्थमाला
यारूपात
करादावस्यातः ॥४।४१०६॥ करधातोः परस्यावप्रत्ययस्यादेराकारस्य लोपो वा स्यात् । प्रेरणार्थकप्रत्ययसहितस्य करादित्वादेप्रत्ययः। कारावेह, करा बड, कारेड, कारवेइ । कारवेभि । कारये। कारावेह, कारवेह, कारह । उयकवडावेड, उवक्खडाविन्ति । उबक्खडावेहि उचकवडावेह । पडियारेह । पुकारेन्ति । समारइ, सकारेड, सकारति, सकारेन्ति । सकारेमि, सकारेमो । सकारए, सपारिजा। सकारेहि । सकारेहिन्ति ।
कुप्पस्य पयोरिते च वः ॥२५॥ कुप्पधातोरितप्रत्यये चकारात्प्रेरणार्थ पक्ष्यस्य वा स्यात्। कोवए, कोवहजा। खेयावेइ ॥
पारिखवस्य च्छः ॥३२॥६॥ पकारोपसर्गात्परस्य विखवधातोः प्रेरणायां च्छादेशोवा स्यात् । पच्छावेइ । पक्खिवावे ।।
खमादीनामादेवृद्धिः ॥२२॥ प्रेरणार्थ खमादीनामादिस्वरस्य वृद्धिः स्यात् । आवस्यापवादः । खामेइ । खोमे ।। ___* खन, सम्-कम , किलिल्स, किलेस, कुच, क्खिव, खुभ, गल, आ-गल, गह, उद्-वड. सम-घड, चर, चल, निर्-जम, उद्-जोध, विज्काम. तर, तत्र, तुत, तस, दिल, नद, नम, नल्स, उद्-पन्ज, उबपज, निा-पन्ज, सं-पडि पन्ज, पड, फुट, बुन्झ, परि भज, सम्-भर, भय, मर, लभ, लय, लुभ, आ-लोक, आ-हिप, अभि-वंद, वड्ढ, वद, वम, वर, कन, वह, निर-वह, वि-सह, सम्-बह, विस, अणु प-विस कप,
Aho ! Shrutgyanam
