________________
( ४४ ) अवन्तिमत्स्यकाश्मीरमनुजानपिपीडयेत् ॥ १५ ॥ वस्वादिषट्के विचरन् धनगोकुलसकुलम् । अनल्पधान्यं भुवनं कुरुते समयं कचित् ॥ १६ ॥ रोहिणी शकटे भिन्ने शुक्रेण धरणी तदा । केशाशिबलान् धत्ते कापालिकमिवद्रुतम् ॥ १७ ॥ सौम्यतारागतः शुक्रः कुरुते रतसंक्षयम् । आर्द्रागतः सलिलकृत् सकोशल कलिङ्गहा ॥ १८ ॥ पुनर्वसुस्थितः शुक्रो वैदर्भाश्मकपीडकः । पुष्यस्थितो वारिकरः कुन्तपणां विमईकः ॥ १९ ॥ भुजङ्गसङ्गतः शुको भुजङ्गमयमावत् । मघां भिन्दन्महामात्थदोप कृदयूरिवारिदः ॥ २० ॥ भाग्येपुलिन्दप्रध्वसी भुवं पुष्णाति वारिभिः। आर्य्यमस्थोम्बुकृद्धन्ति कुरुपञ्चालजागलान् ॥ २१ ॥ हस्तस्थश्चित्रकारघ्नो निरुणद्धिजलानि च । चित्रास्थे शोभनाष्टिं दद्यात् पीडाण्डसम्भवा ॥ २२ ॥ स्वातौद्तवणिग्नाविकपीडादृष्टिश्च भूयसी । विशाखास्थे सुभाष्टिवणिजाञ्चभयम्भवेत् ॥ २३ ॥ मित्रस्थ: क्षत्रनाशाय ज्येष्टायां राजमुख्यहा । मूले मूलभिषग्पीडादुर्दृष्टिर्भत्रयेपिच ॥ २४ ॥ आप्ये वारिभवं हन्ति विश्वेशे व्याधिमावहेत् । श्रवणे श्रुतिपीडाकृढसुस्थो देवलान्तकः ॥ २५ ॥ वारुणे शौण्डिकान ध्वंसी स्थित: शुक्रोजपादके । घातको द्यूतवृत्तीनां पञ्चालानाञ्च वारिदः ॥ २६ ॥ अहिर्बुधोलतामूलफलपध्वंसकारकः । रेवसां यायियो हन्यादश्विन्यामश्वपालकान् ॥ २७ ॥
Aho! Shrutgyanam
