________________
( ३७ ) ज्ञानाब्धिफलमेतस्य धनवद् भाजकः प्रभा ॥१॥ श्रीधर्मवाक्यलिताना म्रणयाब्दे विभाजकः। ध्रुवोधनाङ्गलोकस्य भौमवत् स्फुटसाधनम् ॥ २ ॥ __ * विपनन् ध्रुवका विचलन नतुलः ।
गरगश् शतरुत् पथिको हिमनुत् ॥ ३॥ धिषणाद्यन्तपादाज्यास्तटतोतनुलक्ष्मणौ । जितवान्नून मतेच्च कश्चलन् तस्कराननम् ॥ ४ ॥ जीवस्य मध्यश्रीसिद्धो धूपादानं सनीतिनुत् । धातुलग्नं दिवाकिणु धावनेनान्त्यमुँसजेत् ॥५॥ अर्थन्धरा सुरेद्यस्य भवेदन्तरवाक्यकम् । उदयास्तमया वस्य सर्वथाभौम वन्मतौ ॥ ६॥ अतिशीघ्रस्य जीवस्य स्फुटभोगविनाडिकाः । गीतिकाञ्चाति रिच्येत वक्राज्यानूतनं भवेत् ॥ ७ ॥ चतुर्थस्फुटकेन्द्रश्चेत् सङ्गानामधुना यदि । केन्द्रे दिनं शिवास्यं वा वक्रारम्भी तदा गुरुः ॥ ८ ॥ चतुर्थस्फुटकेन्द्रश्चेत् क्रमुकोल्लासको यदि । केन्द्रामधर्मरत्नं वा तदासौ विनिवर्त्तते ॥ ९॥ गुरुश्चरति यत्रः तदाख्यः शरदः क्रमात् । द्वादशाग्ने यमारभ्य चतुर्भोभद्रयान्विताः ॥ १० ॥ पञ्चमाभतयो पेताः ततः पञ्चीवभान्विताः। त्रिभ्रान्तमविधिश्चेति विद्यान्मासक्रमादिमाः ॥ ११ ॥ कात्तिकेन्दे गवां त्वात्तिः शकटानलजीविनाम् । रोगोस्त्रकोपः पीताभः रक्तामः कुसुमोदयः ॥ १२ ॥ सौम्ये वर्षे भयं व्याधेः मृगाखुशलभाण्डजैः ।
* घिषण ध्रुवका । हरगश् ।
Aho! Shrutgyanam
