________________
श्री ज्यान समुच्चय सार जी वयनं अविचल सुद्धं, वयनं भासेइ सुद्ध संमत्तं । अहं वयन सहावं, अर्ह वयनं च केवलं सुद्धं ॥ ६०९ ॥ वय गुत्ति जं पिच्छदि, जानदि पिच्छेइ दंसनं सुद्धं । वयनंपि सुद्ध न्यानं, वय गुत्ति चरन सुद्ध संजुत्तं ॥ ६१० ॥ काई गुत्ति विसुद्धं, क्रित कारित विसुद्ध परिनाम । क्रितं च कम्म डहनं, कारित तं तिविह कम्म विवरीदो ॥ ६११ ॥ क्रितं च सुद्ध झानं, न्यानं पंचंमि क्रितं मन सुद्धं । व्रत संजम तवयरनं, काया क्रितं च सुद्ध सभावं ॥ ६१२ ॥ कारित सुद्ध उवएस, जं क्रित कारित जिनवरिंदेहिं । तं भाव सुद्ध करनं, काय गुत्ती च मुक्ति गमनं च ॥ ६१३ ॥ समिदी समदर्सीए, सम दंसन न्यान चरन समभावं । सम अप्पा परमप्पा, संमत्तं सुद्ध समय दर्सीए ॥ ६१४ ।। ईर्जा समिदि स उत्तं, ईर्ज भावेन दंसनं न्यानं । चरनंपि थान सुद्धं, तिअर्थं ईर्ज पंथ निवेदं ॥ ६१५ ॥ उर्वकारं ह्रियंकारं, श्रियंकारं तिअर्थ संजुत्तं । पदार्थ पद विंद, ईर्ज भावेन दर्सए मगं ॥ ६१६ ॥ संमिक् दर्सन सुद्धं, उवंकारेन विंद स्थान संदिढं । ह्रियंकारं अरहतं, न्यान मयो न्यान सुद्ध सम्मत्तं ॥ ६१७ ॥ श्रींकारे च सुभावं, अवधि संजुत्त न्यान ससरूवं । मन पर्जय जानंतं, पद विंदं सुद्ध केवलं ईज ॥ ६१८ ॥ पंच न्यान संसुद्ध, कुन्यानं मिच्छ भाव विलयंति । ईर्जा पंथ निवेदं, ईर्जा समिदिं च अप्प परमप्पं ॥ ६१९ ।।
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी भाषा समिदि स उत्तं, जं उत्तं जिनंद केवलं न्यानं । तं भाषा परमानं, न्यान सहावेन भाष्य संजुत्तं ॥ ६२० ॥ भाषा अविचल सुद्धं, मय मिच्छात दोस परिहरनं । भाषा जिन उवएसं, तं भाषा समिदि सुद्ध जानेहि ॥ ६२१ ।। एषन समिदि स उत्तं, ईर्ज पंथं च पिच्छनं सुद्धं । विन्यान न्यान रूवं, पिच्छंतो सुद्ध दंसनं विमलं ॥ ६२२ ॥ पिच्छै न्यान सरूवं, पिच्छै चरनंपि सुद्ध संमत्तं । पिच्छै अप्प सहावं, अप्पा परमप्प विमल पिच्छेइ ।। ६२३ ।। आदानं निषेपं, आद सहावेन दसए सुद्धं । निवष्यवड़ कम्म तिविहं, आद सहावेन सयल दोस निषेपं ॥ ६२४ ।। आद सहावं झानं, अप्पं च अप्प दंसनं न्यानं । चरनं दुविहि संजुत्तं, कम्मं निषवै लहइ निव्वानं ॥ ६२५ ॥ प्रतिस्ठापन समिदीओ, झानं धम्मं च सुक्क झायति । प्रतिस्ठापना संजुत्तं, झान सरूवेन अप्प संतुटुं ॥ ६२६ ॥ झानेन न्यान जुत्तो, मल रहिओ सयल दोस परिचत्तो । गय संकप्प वियप्पो, पंचम समिदी सु झान संजुत्तो ॥ ६२७ ।। समिदी पंच विसुद्धं, तेरह विहि चरन संजमं भनियं । सम्मत्त चरन चरनं, संजम संजुत्त लहइ निव्वानं ॥ ६२८ ।। चरनं सुद्ध सहावं, चरनं संसार सरनि तिक्तं च । चरनंपि सुद्ध अप्पा, परमप्पा परम मोण्यस्य ।। ६२९ ।। ऐयं संजोगे नय, अवध्यं चिंतेइ लेइ गुरू भारं । अप्पा परमप्पानं, महावयं हुंति साहूनं ॥ ६३० ॥