________________
श्री ज्यान समुच्चय सार जी विवहारं संमत्तं, देव गुरू सुद्ध धम्म संजुत्तं । दंसन न्यान चरित्तं, मल मुक्कं विवहार संमत्तं ॥ ५६५ ॥ न्यानेन न्यान दिट्ट, कुन्यानं मिच्छ असह विरयंमि । विरयं सुह असुहं च, विवहारं सुद्धमप्पानं ॥ ५६६ ॥ अवगाहन संमत्तं, अवगहइ अंग पुव्व वित्थरनं । अवगहै सुद्ध भावं, असुद्धं सर्वं च विवरीदो ॥ ५६७ ॥ अवगहइ सुद्ध झानं, आरति रौद्रं च सयल विवरीदो । अवगहइ अप्प अप्पं, संमिक् दंसनं च अवगहनं ॥ ५६८ ॥ पदस्तं पिंडस्तं, रूवस्तं रूवतीत झानत्थं । अवगहै धम्म सुक्कं, अवगाहन न्यान झान संमत्तं ॥ ५६९ ॥ प्रवचन केवलि उत्तं, जे उत्तं केवलि नंत दिस्टि संदर्स । तं वयन सुद्ध वयनं, असुद्ध वयनंपि समय विवरीदो ॥ ५७० ॥ जं केवलि उवएस, तं वयनं सुद्ध सार्धं निस्चय । तं आलाप चवंतं, जं केवल विमल केवलं सुद्धं ॥ ५७१ ॥ परमं संमत्त उत्तं, परमं झानस्य परम भत्तीए । परमं परमप्पानं, अप्पा परमप्प केवलं सुद्धं ॥ ५७२ ।। परमं परमप्पानं, अप्प सरूवं च सुद्धमप्पानं । रागादि दोस विरयं, झानं झायंति परम संमत्तं ॥ ५७३ ॥ सम्मत्तं उवएस, दह विहि संमत्त अप्प अप्पानं । अप्पा सुद्धप्पानं, परमप्पा लहइ निव्वानं ॥ ५७४ ॥ पंच इंद्री संवरनं, रागादि दोसं च विषय संवरनं । मन गारव संवरनं, थावर रष्या च संजमं सुद्धं ॥ ५७५ ॥
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी जिह्वा स्वाद असुद्धं, स्वादं पंच भेय विरयंतो । विरयं असुद्ध भावं, स्वादं पंच न्यान ममल वित्थरनं ॥ ५७६ ।। कुन्यान वयन तिक्तं, कुच्छिय आलाप मिच्छ विरयंमि । वयनं जिन उवएस, सुद्ध सरूवं च वयन उवएसं ॥ ५७७ ॥ असुद्धं न चवंतो, रागादि दोस असत्य विरयंमि । इन्द्री विरय अतींद्री, अतींद्री न्यान स्वाद स सहावं ॥ ५७८ ॥ सपरसन इन्द्रि असुद्धं, मयमत्त अबंभ भाव विरयंति । विरयं परिनाम असुद्धं, सुद्धं भावं अतीन्द्रियं सुद्धं ॥ ५७९ ॥ घ्रानेन्द्री गंध सुगंधं, संसारे सरनि प्रान विरयंमि । घ्रानं अप्प सहावं, सुद्धं स सहाव घ्रान अतीन्दी ॥ ५८० ॥ दिट्ठदि असुद्ध भावं, दिट्ठदि पंच वरन असुह अवियारं । तिक्तंति भाव असुद्धं, दिदि सुद्ध दंसनं ममलं ॥ ५८१ ।। दिट्ठदि न्यान सहावं, दिट्ठदि न्यान पंच विन्यानं । दिट्ठदि चरन सरूवं, अप्पा परमप्प अतीन्द्रिया दिट्ठी ।। ५८२ ॥ सूत्रं सवन असुद्धं, सब्दं सप्तमि असुद्ध विरयंमि । सब्दं न्यान सरूवं, जिन उत्तं सवन सुद्ध सद्दहनं ।। ५८३ ॥ असद्ध सब्द तिक्तंति, संसारे सरनि सब्द तिक्तं च ।। सब्दं सुद्ध विसुद्ध, न्यान मयो सब्द सुद्ध अतीन्द्री ॥ ५८४ ॥ पंचेन्द्री संवरनं, पंच विय भाव विषय संवरनं । पुग्गल सुभाव विरयं, न्यान सहावेन अतीन्द्रिया सव्वे ॥ ५८५ ॥ पुग्गल विषयं जानदि, हलुवं गरुवं च रुष्य चिक्कनयं । तप्तं सीत सुभावं, कठिनं कोमल असुद्ध विरयंमि ॥ ५८६ ।।