________________
श्री ज्यान समुच्चय सार जी अनृत मयं न दिस्टं, त्रितं जानंति अप्प सभावं । सून्यं झान संजुत्तं, नितं ससहाव महावयं हुंति ॥ ४७७ ॥ स्तेयं नह दिदि, जिन उत्तं उत्त सव्वहा सव्वे । जिनरूवं जिन वयनं, न्यान सहावेन भाव उवएसं ॥ ४७८ ॥ बंभं बंभ सरूवं, अबंभ भाव सयल दोस परिचत्तो । अप्पा परमानंद, बंभ वयं महावयं हुंति ॥ ४७९ ।। पर पुद्गल परमानं, पुग्गल ससहाव सयल दोस परिचत्तो । अप्पा परमप्प रूवं, पुग्गल सहकार सेष परमानं ॥ ४८० ॥ पंच महावय सुद्ध, अप्पा अप्पेन अप्प ससरुवं । न्यानं अवहि संजुत्तं, मनपर्जय केवलं भावं ॥ ४८१ ।। दिग्व्रत सुद्धं सुद्धं, दिगम्बर परिनाम सुद्ध ससहावं । न्यानं न्यान सरूवं, दिव्रत महावयं हुंति ॥ ४८२ ।। देसो सुद्ध सहावं, उदेसनं तंपि दंसनं न्यानं । देसो उद्देस सुद्धं, देसव्रती महावयं हुंति ॥ ४८३ ॥ अन्यान अर्थ न दिट्ठदि, न्यान सहावेन भव्य उवसंतो । कील अप्प सहावं, अप्पा परमप्पओ हवई ॥ ४८४ ॥ मिच्छा भावे विरदो, विरदो संसार सरनि वावारे । अन्यान अर्थ विरदो, सुरदो सुद्ध चेयना भावो ॥ ४८५ ।। सिष्यावय चत्वारि, सिष्या दिष्या च न्यान संजुत्तो । सुरदो चेयन भावो, सिध्या वय उवएसनं तंपि ॥ ४८६ ॥ भोग उपभोग पडिमा, अतिथि सुयं विभाग संलेहनावंतो । विन्यानं जानंतो, सुद्ध सरूवं च न्यान संजुत्तो ॥ ४८७ ।।
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी भोगो संसार मइयो, अनृत असत्य सहिय जो मिथ्या । रागादि दोष विषयं, तिक्तंति अभाव सिध्ययं भनियं ॥ ४८८ ।। रागादिय उववंनं, पुन्यं पावं च दुष्य ससहावं । अन्यानं संतुह्र, भोगं सहकार सयल तिक्तं च ॥ ४८९ ॥ भोगं जिनेहि उत्तं, सुद्धं भोगं च सयल दोष परिचत्तो । मति न्यानं संतुटुं, भोगं सुद्धं संसार सरनि विरदोय ॥ ४९० ॥ आगम पुरान सुद्ध, अष्यर सुर विजनस्य पद अर्थ । अप्प सरूव सदिहूँ, अप्पा परमप्प सुद्ध संतुटुं ॥ ४९१ ।। उवभोग दुट्ठ भनियं, संसारे सरनि साधनं नित्यं । मिथ्यात राग सहियं, कुन्यानं विषय चिंतनं तंपि ॥ ४९२ ॥ जस्य मनस्य पसरो, तस्य परिनाम असुह सव्वेही । तिक्तंति सयल दोसं, न्यान सहावेन तिक्त उवभोगं ॥ ४९३ ।। जिन उत्तं उवभोगं, संसारे सरनि तिक्त अन्यानं । अध्यर पदं न जानदि, अवयासं अप्प सुद्ध परमप्पा ॥ ४९४ ॥ अवयास सुद्ध सुद्धं, दंसन न्यानेन सुद्ध चरनानं । चिंतंति भाव सुद्धं, उवभोगं च चेयना भावं ॥ ४९५ ।। अतिथि सुयं विभागं, मिथ्या मय राग दोस विरयंतो । अन्यानं नहु पिच्छ, सुद्ध सहावं च पिच्छए अप्पा ॥ ४९६ ।। सुयं विभागी सुद्धं, अन्यो पुग्गल विआनु अप्पानं । विविक्त सरूव सुद्धं, अप्पानं परमप्पयं जानं ॥ ४९७ ।। संलेहना सरीरो, इन्द्री मन पसरो दोस सलिहेई । सलिहई राय दोसं, मिथ्या अन्यान सल्य सलिहेई ॥ ४९८ ।।