________________
श्री न्यान समुच्चय सार जी
जे सुद्ध दिट्ठि सुद्धं, जानदि पिच्छेड़ सुद्ध सम्मत्तं । दत्तं पत्तं तं पिय, अन्मोयं सुग्गए लहई ॥ २८० ॥ भेषज दान स उत्तं, संसारे सरनि व्याधि मुक्तस्य । भेषज जिन उवएस, जिनवयनंपि सार्धं तंपि ।। २८१ ॥ भेषज दान जिनुत्तं, दव्वं षट् काय पंचत्थं । नव पयत्थ पदार्थं तत्तं सप्तं च सुद्ध जानत्थं ॥ २८२ ॥ एरिस गुनेहि सुद्धं, जानदि रूव भेय विन्यानं । सद्दति जिन उत्तं, भेषज दान पयासेई || २८३ ।। पत्त कुपत्त न जानदि, भेषज उवएस सुद्धमप्पानं । जे भव्य जीव साहं, ते जर मरन विनासेई ॥ २८४ ॥ आहारदान सुद्धं, न्यानं आहार दिंति पत्तस्य । तिक्तंति जीव आहारं, न्यानं आहार कुनय भव महनं ।। २८५ ।। आहार दान सुद्धं, पत्तं जो देई भाव सुद्धीये । सो भव दुष्य विनासै, पत्तं आहार न्यान ससहावं ।। २८६ ॥ अभयं च दान जुत्तं, पत्तं जो देइ भाव सुद्ध संजुत्तं । सो संचियं विनासै, अभयदानं च भय रहियं ॥ २८७ ।। अभयं दानं उत्तं, अभयं दानंपि भाव संजुत्तं । चिंतंति अभय दानं दानं फलं मुक्ति गमनं च ।। २८८ ।। ए चारि दान उत्तं, जानिवि जो देइ पत्त कुपत्तं । जो देइ जस्य अत्थिं दानं उवएस जिनवरिंदेहि ॥ २८९ ॥ जल गालन उवएसं प्रथमं सम्मत्त सुद्ध भावस्स । चित्तं सुद्ध गलंतं, पच्छिदो जलं च गालम्मि ।। २९० ॥
६६
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी
मन सुद्धं चित गालं, भाव सुद्धं च चेयना भावं । चेयन सहित सुभावं, जलगालन तंपि जानेहि ॥ २९९ ॥ अनस्तमितं उवएसं, पढमं सम्मत्त चरन संजुत्तं ।
9
जस्य न अनस्तं दिहं तस्ययं मिथ्यादि भावमप्पानं ।। २९२ ॥ अप्पानं अप्पानं, सुद्धप्पा भाव विमल परमप्पा । एयं जिनेहि भनियं, अनस्तमितं तंपि जानेहि ।। २९३ ।। एवं आहार जुत्तं न्यानं आहार नेय संजुत्तं । अनस्तमितं बेघड़ियं, निस्चय विवहार संजदो सुद्धो ॥ २९४ ॥ अठ दह किरियानं, अविरइ सम्माइट्ठि संकलियं । उवएस उज्झायं, अविरइ पालंति सुद्ध भावेन ।। २९५ ।। उज्झायं उवएसं, जिन उत्तंपि जिनवरिंदेहि । जे साहंति जिनुत्तं, अचिरेन निव्वुए जंति ॥ २९६ ।। उज्झायं उवएसं न्यान सहावेन जिनवर मएन । जिन उत्तं सुत जुत्तं, उज्झायं उवएसनं तंपि ।। २९७ ।। उज्झाय पयडि जुत्तं, आचरनं पयडि भाव संजुत्तं ।
मति न्यान सुद्ध सुद्धं, स्रुत न्यानं च चिंतनं तंपि ॥ २९८ ॥ मइ सुइ न्यान उवन्नं, न्यान सहावेन भावना जुत्तं । जं चिय न्यान सहावं, तं चिय सुद्धपि भावना हुंति ।। २९९ ।। स्रुतं न्यान उववन्नं, अनुमात्र व्रत भावना एन । सुद्ध सहाव संजुत्तं, अनुव्रती व्रत संग्रहनं ॥ ३०० ॥ दंसन वय सामाई, पोसह सचित्त राय भत्तीए । बंभारंभ परिग्रह, अनुमन उद्दिस्ट देस विरदोय ।। ३०१ ।।