________________
श्री उपदेश शुद्ध सार जी सुरं च सुद्ध उवन्नं, सुरं च षिपिओ हि सुर्य कम्मानं । मनरंजन गारव सहियं, न्यानं आवरन थावरं वीयं ।। ३३० ॥ सुरं च सुयं विपनं, सूषम सभाव ममल न्यानं च । पज्जय सहाव रुचियं, न्यानं आवरन नरय संजुत्तं ॥ ३३१ ॥ सुरं च सूषम रूवं, सुरं च संसार विषय विरयंमि । जदि पज्जय सरनि संजुत्तं, न्यानं आवरन थावरं पत्तं ॥ ३३२ ॥ विंजन सहाव विन्यानं, विन्यानं जानंति अलष लष्यं च । न्यान हीन पज्जावं, न्यानं आवरन दुग्गए पत्तं ॥ ३३३ ।। विंजन विन्यान जनयं, लोकं अवलोक लोकनं सुद्धं । जड़ पज्जाव संजुत्तं, न्यानं आवरन दुग्गए पत्तं ॥ ३३४ ।। अष्यर सुर विंजनयं, पदं च परम तत्त परमिस्टी । पद लोपन पज्जावं, न्यानं आवरन नरय गइ सहियं ॥ ३३५ ॥ पदं च अर्थ संजुत्तं, अर्थ तिअर्थं च न्यान सहकारं । पद विनस्ट पर पिच्छं, न्यानं आवरन थावरं सहियं ॥ ३३६ ।। पदं च सब्द संजुत्तं, पदं च परम भाव संदर्स । सब्दं विनस्ट रूवं, पर पर्जाव न्यान आवरनं ॥ ३३७ ।। पद अर्थ सब्द सुभावं, न्यान विन्यान भाव सुइ रूवी । रागं जन रंजनयं, न्यानं आवर्न दुष्य वीयम्मि ॥ ३३८ ॥ पद रहियं अन्यानं, श्रुत उत्तं पज्जाव दिट्टि संदर्स । व्रत तव क्रिय अन्यानं, न्यानं आवरन सरनि संसारे ॥ ३३९ ।। पदं च पद वेदंतो, पद दर्स विन्यान विंदु दर्संतो । पद विन्यान विहीनो, न्यानं आवरन निगोय वासम्मि ॥ ३४० ॥
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी पद विंदं सर्वन्यं, पद विंदं परम केवलं न्यानं । पद विंद रहिय अनिस्ट, न्यानं आवरन दुष्य वीयम्मि ॥ ३४१ ।। पद विंदं च सहावं, पदर्थं परम अर्थ ससरुवं । जइ पज्जाव सहावं, न्यानं आवरन सरनि संसारे ॥ ३४२ ।। पद विंदं परमानंद, दिग अंगं सर्वन्य सुद्ध ससरूवं । जइ परमानंद पज्जावं, न्यानं आवरन दुष्य वीयम्मि ॥ ३४३ ।। पद विंदं परमिस्टी, इस्टी संजोग कम्म विपनं च । जड़ पज्जावं सहियं, न्यानं आवरन दुग्गए पत्तं ॥ ३४४ ।। पद विंदं च उवन्नं, परमं परम तत्त परमप्पं । जइ इस्ट विओय अनिस्टं, न्यानं आवरन चउ गए भमियं ॥ ३४५ ।। अर्थं च अर्थ सुद्धं, अर्थं तिअर्थ सुद्ध परमत्थं । अर्थ विरय अनर्थं, न्यानं आवर्न अनितं दिटुं ॥ ३४६ ॥ अर्थ तिअर्थं सुद्ध, सम सम्पूर्न न्यान समयं च । न्यान विहीन अनर्थं, पज्जय सहकार न्यान आवरनं ॥ ३४७ ।। अर्थ अवयास अर्थ, अवयासं सुद्ध ममल न्यानस्य । अवयास रहिय अन्यानं, न्यानं आवर्न नरय वीयम्मि || ३४८ ।। अवयासं सुद्ध सहावं, अवयासं परम भाव उवलद्धं । अवयास कम्म षिपनं, अवयासं रहिय न्यान आवरनं ॥ ३४९ ।। अवयास नंतनंतं, नंत चतुस्टय च ममल सभावं । अवयास हीन का पुरिसा, न्यानं आवरन सरनि संसारे ॥ ३५० ॥ सदर्थं अर्थ सहावं, सहकारेन सदर्थ विन्यानं । अनितं अचेत अनर्थं, अन्यान कस्ट न्यान आवरनं ॥ ३५१ ।।
(११०)