________________
२५०
थोशान्तिनाथचरित्रे
विचिन्त्य हितोयेनोक्तम्-'कलाऽभ्यासः' इति । स च पठितवान् :
दण्डनीतिः कथं पूर्व महाखेटे क उच्यते ? । काऽबलानां गतिर्लोकपालः कः पञ्चमो मतः ? ॥ २८ ॥
ज्योष्ठेन तस्योत्तरं दत्तम्-"महीपतिरिति” । ततश्च स पपाठ :
किमाशीवचनं राज्ञां का शम्भोः तनुमण्ड नम् ? ।
कः कर्ता सुखदुःखानां 'पात्रं च सुकृतस्य कः ? ॥ २८ ॥ अन्येष अजानत्म मेघरथेन तस्योत्तरमादायि-'जीवरक्षाविधिरिति । स्वयं च भणितवान्
सुखदा का शशाङ्कस्य मध्ये च भुवनस्य कः ? । निषेधवाचकः को वा का संसारविनाशिनी ? ॥ ३०॥
राज्ञोक्तम्-‘भावनेति'। तथैका गणिका तत्रोपविश्य नृपमब्रवीत् । जीयते देव ! नान्येन ककवाकुरयं मम ॥ ३१ ॥ यदि वाऽन्यस्य कस्याऽपि गर्वोऽस्ति चरणायुधात् । स पादमूले भवतामानयत्वात्म कुकुटम् ॥ ३२ ॥ जेष्यते कुक्कुटो मे चेत् ताम्रचूडेन कस्यचित् । तत् तस्मै संप्रदास्यामि द्रव्यलक्षमहं स्फुटम् ॥ ३३ ॥ राज्ञी मनोरमा तस्याः समाकpथ तहचः । दास्या राजाज्ञया तत्रानाययद् निजकुक्कुटम् ॥ ३४ ॥
(१) ठ मल चतुरुतस्य का।