________________
पृष्ठम्
६१५ ६१६
६१६
विषयः मस्यादिक्षानचतुष्करूपे दृष्टान्ते यत्र यत्रोपयोगे विषयभेदस्तत्र तत्रासर्वार्थत्वमिति व्याप्तेर्भावनम् ।
१७ गाथाव्याख्या। मत्यादिवैधय॒ण केवलोपयोगस्य असर्वार्थत्वाभावेन विषयभेदाभावादक्रमोपयोगद्वयात्मकैकरूपत्वसाधनम् ।
१८ गाथाव्याख्या। अभिन्नोपयोगवादिना स्वपक्षे समापतत आगमविरोधस्यार्थगत्या व्याख्यान्तरमाश्रित्य परिहरणम् ।
१९ गाथाव्याख्या। भक्रमोपयोगद्वयात्मकमेकं चेत केवलं किमिति मनःपर्यायवदागमे तस्य ज्ञानमात्रतया न कथनम् किमिति च ज्ञान-दर्शनरूपतया द्वैविध्येन वर्णनमिति चोये मर्मोद्धाटनम् ।
२० गाथाव्याख्या। एकत्वेऽपि केवलस्य शान-दर्शनोभयरूपतया शास्त्रे पाठात् तस्य कथंचिदनेकरूपत्वाभ्युपगमनम् ।
२१ गाथाव्याख्या। एकदेशिना मत्युपयोगं दृष्टान्तीकृत्य एकस्यापि केवलोपयोगस्य द्विरूपत्वसमर्थनम्।
२२ गाथाव्याख्या। पुनरप्येकदेशिना ऋमिकभेदं दूषयितुं शास्त्रीययुक्त्या शान-दर्शनयोः कथंचिदन्यत्वव्यवस्थापनम् ।
२३-२४ गाथाव्याख्या। एकदेशीये अवग्रहमात्रमतिज्ञानस्य दर्शनत्वाभ्युपगमे समापततो दोषस्याभिधानं तत्समर्थनं च।
२५ गाथाव्याख्या। शान एव चक्षुरचक्षुर्दर्शनप्रवादसमर्थनाय दर्शनपदस्य अर्थाभिधानम् ।
२६ गाथाव्याख्या। अस्पृष्टाविषयावगाहित्वेऽपि न मनःपर्यायबोधस्य दर्शनत्वप्रसङ्ग इति सयुक्तिकं प्रतिपादनम्।
२७ गाथाव्याख्या। अस्पृष्टाविषयावगाहि ज्ञानमेव दर्शनम् न ततः पृथगिति प्रतिपादनम् ।
२८ गाथाव्याख्या। अस्पृष्टार्थावगाहित्वेऽपि श्रतज्ञानस्य दर्शनत्वाभावप्रतिपादनम् ।
२९ गाथाव्याख्या। अवधिज्ञान एव प्रवृत्तिनिमित्तवशेन दर्शनशब्दस्यापि लब्धावकाशत्वसमर्थनम् ।
३० गाथाव्याख्या। सिद्धान्तिना एकस्यैव केवलोपयोगस्य ज्ञानदर्शनोपयोगद्वय
रूपत्वव्यावर्णनम् । सूर्यभिप्रायेण ज्ञानपञ्चक-दर्शनचतुष्कयोः स्वरूपविभजनम् ।
३१ गाथाव्याख्या । एक एव केवलोपयोगो यात्मक इति स्वसिद्धान्तः समयान्तरोत्पादवचनं
तु परतीर्थिकमतकथनमिति विभजनम्।
६१८
६१८
