________________
परिशिष्टम् [१] इसिदत्ताकहा ॥]
[२८७ तदो सो रायपुत्तो एवं अणिटुं कधं सोदूणं पडिसारिदसीरो (? सो) इव माणवो सुमरिदूण इसिदत्ता विणिवाडणं पुणण्णवीकतदुक्खो, अतिकोवेण दुहेण य दोहिं वि समयं समगं (? क्कं )तो । ताधे खदणिहिदखारो इव सो तेण दुक्खेण डज्झमाणो, पज्जलितो इव कोवेणं, समक्कंतो इव सोगपव्वदेणं, अदिदीहमुक्कणीसासो, पगलिं (? लियं) सुलोयणो परावत्तिदूण सयणे परम्मुहो ठितो । तीए भणदि य रूविणी ! सिग्धं अवसर इतो पावे ! अलच्छिभायणे ! त्ति ।
एवं च अदिच्छिदाए ग (? रा )दीए पभादकाले रायसुतो सचिवे आणवेति-भो ! सिग्धं मे पुरीय बाहिं चितयं रएध । ण धरेमि सोगपेल्लितो अत्ताणं । तेहि य पणतेहिं विण्णवितोसामि ! अम्हं पि ताव एवं दुक्खं कहिज्जदु त्ति । तेसि च च तं कारणं जधट्ठिदं इसिदत्ताविणिवाडणावसाणं कधितं । ततो ते वि दुक्खत्ता 'हा अकज्जमि' ति जंपमाणा परुण्णा-अहो ! साहसं ति इत्थियाए कदं । भणंति य कणगरधं-सामि ! कस्स इदाणिं अम्हे इध परदेसे परिच्चयध ? अलं वो इदाणिं अतीतत्थे अत्ताण (? त्तणो) परिच्चाएणं । साधारेध अम्हे अत्ताणं कुलं च । किध य अम्हे तुब्भेहिं विणा णरवतिं देविं च दच्छामो ? जीविदव्वं मरिदव्वं वा अम्हेहिं वि तुब्भेहिं चेव समं ति । एवं बहुविधपलावाकुला भिच्चा पउरवग्गसहिदा संवुत्ता । भीदा य वधू चिंतेति-हा हा ! किं मे खलु अप्पवधाए पभासिदं ति । सुदं च ससुरजणेण तं सव्वं । ततो अद्दण्णो राया संतेउरो पुरवरी य । ण जाइज्जति अग्गिपवेसणिच्छिदो कणगरधो णिवारेदं । भणदि य-जदि मे चिदयं लहुं ण करेध, ततो परलोगगमणणिच्छिदो अत्ताणं छुरियाए विवाडेमि ।
ततो भीदुव्विग्गदुक्खतेहिं सयमवि य मरणणिच्छिदेहिं सचिवेहिं तस्स णिच्छये चंदणागरुदेवदारुकतुहिं रइदा चिदया । गदो य सणगरपउरपुरोहिदाणुयातो चितयासगासं रायसुदो । आपुच्छदि य अग्गि पवेसमाणो (य) रिसिकुमार, भणति य-महरिसि ! खमावेमि ते । एस अहं हुदवहं पविस्सामि त्ति । दुक्खितेण य उभयरायकुलजणवदेणं भणिदो इसिकुमारो-महरिसि ! एसो हु तुब्भे [ हिं] उवसमदि । लग्गध, जति णाम कधंचि वयणं वो करेज्ज । रुअमाणा पारिसदा य परियरिति सव्वतो । भणितो य रिसिकुमारेण-रायपुत्त ! किं खु इमं साहसं ववसिदं ते ? जदि य एरिसं कादुकामो सि ततो ते कीस अहं तवोवणाओ इधाणीतो ? इदाणि कीस मे छडेसि ? उवसम, मा अप्पाणं विणासेहि । कधेहि मे सब्भावं किं च एवं मरणकारणं ति । ततो तेण कधितं जधा-मे पिया भारिया एदीए दुरायारीय कुरायवंसुप्पण्णाए महिलारक्खसीए परिव्वाइय पयुं (? उं) जिदूणं माराविदा मायाए । सो य मायापच्चंतो णिरोहुरपासंडवुत्तंतो मया अज्ज जाणिदो । तं च अकारणघातितं पयदिमुद्धिअं काहलियं दइदियं अणुचिंतयंतो एण्हि ण धरेमि अत्ताणं । ततो रिसिकुमारेण भणिदं-तं एण्हि अत्ताणं घादेसि ? एदेण य तीय तुब्भ वा अत्थक्कमरणेणं अत्थि को वि उवगारो गुणो वा? [ रायसुदेण भणिदं-] होदि एस गुणो, अग्गि पविसिदूण तस्सेव (?) सहलोगदं
१. पविसामि मो० । २. कस्स खं० मो० । ३. णिराहुर खं० मो० ।
D:\chandan/new/datta-p/pm5\2nd proof