________________
ऋषिदत्ताचरित्रे चतुर्थोल्लासः ॥]
[२०९ करयल जाव बहूणं इंदाण य खंदाण य रुद्दाण य जक्खाण य भूयाण य, जहा मल्लिणाए जाव उवायमाणा चिटुंति । तए णं से णिज्जामए तओ मुहुत्तंतरस्स लद्धमईए जाव अमूढदिसाभाए जाए यावि होत्था । तए णं से णिज्जामए बहवे कुच्छिधारा य कण्णधारा य गब्भिज्जगा य संजत्ताणावावाणियगा य एवं वयासीएवं खलु अहं देवाणुप्पिया ! लद्धमईए जाव अमूढदिसाभाए जाए अम्हे णं 5 देवाणुप्पिया कालियदीवं, ते णं संबूढा, एस णं कालियदीवे आलोक्कए । तए णं ते कुच्छिधारा य कण्णधारा य गब्भिज्जणा य संजत्तानावावाणियगा य तस्स णिज्जामयस्स अंतिए सोच्चा णिसम्म हट्ठ-तुटे, णंदिए परमाणंदिए, पीइमणे परमसोमणस्सिए पयक्खिणाणुकूलेण वाएण जेणेव कालियदीवे, तेणे व उवागच्छइ( गच्छंति), उवागच्छित्ता पोयवहणं लंबेंति एगट्ठियाहिं कालियदीवं उत्तरंति । 10 तए णं बहवे हिरण्णागरे य सुवण्णागरे य वइरागरे य बहवे तत्थ आसे पासेंति । किं ते ? हरिरेणुसोणिसुत्तग० आइण्णवेढो । तए णं से आसा वाणियगा पासंति, तेसिं गंधमाघायंति । भीया तत्था उव्विग्गा उव्विग्गमणा । तओ अणेगाइं जोयणाइं उब्भमंति । ते णं तत्थ पउरगोयरा, पउरतणपाणिया णिब्भया णिरुव्विग्गा सुहंसुहेणं विहरति ।
तए णं ते संजत्ताणावावाणियगा अण्णमण्णं एवं वयासी-किं णं तुमं (अम्हं) देवाणुप्पिया आसेहिं ? इमे णं बहवे हिरण्णागरा य जाव सुवण्णागरा य रयणागरा य वइरागरा य । तं सयं खलु अम्हं हिरण्णस्स य सुवण्णस्स य रयणस्स य वइरस्स य पोयवहणं भरित्तए त्ति कट्ट अण्णमण्णस्स एयमटुं पडिसुणंति, पडिसुणित्ता हिरण्णस्स य सुवण्णस्स य रयणस्स य वइरस्स य तणयस्स य कट्ठस्स य अण्णस्स य 20 पाणस्स य पोयवहणं भरेंति, भरित्ता पय(द )क्खिणाणुकूलेणं वाएणं, जेणे व गंभीरए पोयपट्टणे, तेणेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता पोयवहणं लंबिंति, लंबेत्ता सगडीसागडं सज्जेंति, सज्जेत्ता तं जहा-हिरण्णं च जाव कणगकेऊ राया।
तते णं से कणगकेऊ तेसिं संजत्तावाणियगाणं तं महत्थं महग्धं जाव पडिच्छड़ पडिच्छित्ता । ते संजत्तावाणियगे एवं वयासी-तुब्भे णं देवाणुप्पिया । गामाऽऽगार- 25 नगर-खेड-कब्बड-मडंब-दोणमुह-पट्टणा-ऽऽसम-संबाह-सन्निवेसेसु आहिंडह, लवणसमुदं वा अभिक्खणं अभिक्खणं पोयवहणेणं ओगाहेह । तं णं अत्थि आइं
D:\amarata.pm5|3rd proof