________________
ब्रह्ममां ढीला पदवीधर पण, जाय नरक ओवारे, हो मुनिवर । शुद्ध आलोयण करे नहि तेहथी, दुःख सहे तिहां भारे हो मु०प्रे० ॥२२॥ विजातीयनो संग न करजो, साप तणी परे डरजो हो मुनिवर । काम कुटिलनो नाश करीने, अविचल सुखडां वरजो हो मु०प्रे० ॥२३।। लघुता ताहरी हती बहु भारी, जाणे बाळ नानकडो हो गुरुवर । गुर्वादिकनी आगे तो दीसे, गौतम-गुणनो टुकडो हो गु०प्रे० ॥२४॥ लघु मुनि पण दूरथी आवे, अभ्युत्थान तुं करतो हो गुरुवर । 'गच्छाधिप हुँ छु मोटेरो' एहवं मान न धरतो हो गु०प्रे० ॥२५।। ग्रन्थ शोधतां तत्त्व समजवा. आसन नीचुं करतो हो गुरुवर । 'ऊंचे आसन ज्ञान न आवे' एवं एवं तुं भणतो हो गु० प्रे० ॥२६।। रचितग्रन्थमा रही क्षतिने, समजी ज्यारे साची हो गुरुवर । भवभ्रमण बीधेला तें तो, क्षमा संघमां याची हो ग० प्रे० ॥२७|| सहनशीलता वात्सल्य ताहरूं, ब्रह्मचर्य विशुद्ध हो गुरुवर । वेगे वरजो जगत ! जीवनमां, लघुता वळी अद्भूत हो गु० प्रे० ॥२८।।
प्रतिबोधी तुं गुणी जनो पण, शिष्य बीजाना करतो सलूणा; अहो ! अहो ! निस्पृहता तारी, अम जीवनने वरजो सलूणा...प्रे०४ परगुणर्नु अनुमोदन करतो, सरसव-मेरु न्याये सलूणा; निजगुण श्रवणे रडतो जाण्यो में, होते गुण समुदाये सलूणा...प्रे०५ अमे बधा सहु निर्गुणशेखर, तेहमां पण गुण जो तो सलूणा; निंदा निज आतमनी करतां, थयो तुं सूरिवर म्होटो सलूणां...प्रे०६ आण वहंतो श्री जिनवरनी, जिनवयणे जग पेखे सलूणा; वयणविरोधी युक्तिसभर पण, वात न मनमा लेखे सलणा...प्रे०७ मन-वच-कायावृत्ति ताहरी, हती वयणानुसारी सलूणा; वयणां तुज हिरदामां वास्यां, क्यां रहे निजमति-नारी सलूणा...प्रे०८ परहितचिंता सदाय तुं करतो, परने निजसम गणतो सलूणा; "शासन पामी जिनवर केलं, तरे सौ" मुख इम भणतो सलूणा...प्रे०९ नहि मुख भणतो हाथ पकडतो. संयमसखडी देतो सलणाः । यम-नियमने बहु शिखवतो, जाणे म्होटो म्हेतो सलणा...प्रे० १० संयमरत कीधा बहु शिष्यो, संयमोद्याने माळी सलूणा; बहु फूल विकस्यां तुज आरामे, जस सुरभि जग सारी सलूणा...प्रे० ११ ज्ञानाभ्यास करावी केईने, कीधा महा विद्वान सलूणा; । केई तपस्वी ने केई त्यागी, जग पसर्यो जस वान सलूणा...प्रे० १२ 'ग्लाननी सेवा छे मुज सेवा' जे श्री जिनवरे भाख्युं सलूणा; ते अवधारी हृदयकमळ तें, ग्लानसेवामृत चाख्युं सलूणा प्रे० १३ स्वगण परगण भेद विसारी, कीधी सेवा तें सहुनी सलूणा; ग्लानचित्त आश्वासन आपी, कीधी समाधि बहुनी सलूणा...प्रे० १४
__ (राग-दिलरंजन जिनराजजी, सुमतिनाथ जगस्वामी सलूणा...) प्रेमसूरि गुरुराजजी ! निर्मल आणाधारी सलूणा; परहितचिंता ने वळी, ग्लानसेवा तुज प्यारी सलूणा-प्रेमसूरि० १ निस्पृह ! त्हारो जोटो न दीठो, आकिंचन्य तुज म्होटुं सलूणा; लघु लेखिनी पण नवि राखी, न कहुं हुं कांई खोटुं सलूणा...प्रे० २ विद्या भणीओ पर पुस्तकथी, 'मारूं' करी नवि राख्युं सलूणा; ज्ञानभंडार-उपधि-शिष्योनी, वात हवे हं शं भाखं? सलूणा...प्रे० ३
८३