Kshetra Sparshana Prakaranam

SR No.: 009694
Original Sutra Author: N/A
Author: Jagatchandravijay
Publisher: ZZZ Unknown
Publication Year: 2011
Total Pages: 51
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Karma
File Size: 891 KB

Page 39

[ ४ ]
(राग - शान्ति जिनेश्वर साचो साहिब, शान्तिकरण.......) प्रेमसूरीश्वर ! गुणना आकर ! गुण देई अम दुःख मीटावो । धीर पुरुष तें सहन कर्तुं जे तेह तणी अम रीति बतावो ... प्रेम० ॥ १॥ परिसह तो तें वेठ्या भारी, वायु फरंतो देहे हो ! गुरुवर ! पीडे अतिशय माझा मूकीने, दुश्मन जिम निज गेहे हो प्रेम० ॥२॥ गु० वरस पचास वीताव्यां शमथी, मासना मास घणेरा हो ! गुरुवर । रातनी रात उजागर कीधा, भाव्या भाव भलेरा हो गुरुवर ! प्रेम० ॥३॥ पीड़ा शमे नहि किम करंतां, एक दिन मनमां भाव्यं हो ! गुरुवर । "असह्य वेदना मरण तणी बहु, श्रीजिनवयणे आव्युं हो गु० प्रेम० ||४|| सहन करूं अब दृढ करी मन, उपाय न कोई करवो हो गु० । वेदना वाधे भले घणेरी, देह भेद मन धरवो हो गु० प्रेम० ॥५॥ आतम छे मुज अह अनेरो, देहादिक पाडोशी हो गुरुवर । तस पीड़नथी मुज शुं बगडे, मैं तो थिर अविनाशी" हो गुरुवर प्रे० ||६|| हृदयरोग पण सहयो जीवनमां, खट अंतिम वरसमां हो गुरुवर । वे वधे जब तेह तो तब, दुःख आपे बहु वसमां हो गुरुवर प्रे० ॥७॥ तस केरी पीडा शुं कहीये, तुहिंज ते तो जाणे, हो गुरुवर । समभावे ते सहन करीने, आतम आनंद माणे, हो गुरुवर प्रे० ॥८॥ प्रोस्टेट ग्रन्थीनो रोग सह्यो वली, सदा य सावध चित्त, हो गुरुवर । रोग वधे जब कहेतुर्हि तब, आव्यो अ मुज मित्त, हो गुरुवर प्रे० ॥९॥ सदाय स्थंडिल - भूमि जतो तुं, बार अकने गाळे, हो गुरुवर । चैतर- वैशाखादिक मासे, तापतो चरण प्रजाळे, हो गुरुवर प्रे० ॥१०॥
८०
नहि कायर तुं वीर सुभट जिम, अडगपणे डग भरतो, हो गु० । धीरपणुं धरी चित्त अनेरुं, कर्मनुं चूरण करतो, हो गुरुवर प्रे० ॥११॥ देहादिक पीड़ाने सहंतां नहि उद्वेग लगार हो गुरुवर । ठो तुज मुखडा पर में तो, अचरिज अहि अपार, हो गु० प्रे० ॥ १२ ॥ संयमदोष लघु पण निजनो, मन कल्पी य महान, हो गुरुवर । मन उद्वेग करीने तुं तो, सदा रह्यो सावधान, हो गु०...प्रे० ॥ १३ ॥ तुज हृदये वात्सल्य अपूरव, मातनी प्रीत भूलावे, हो गुरुवर । वात्सल्य नीरे स्नान करावी, अजब हेज दरशावे, हो गु०...प्रे० ॥१४॥ वृद्धने वृद्धपणुं नवि लागे, तुज वात्सल्य झीलंतां हो गुरुवर । बाल युवाननी वात शी करवी, तुज चरणे लोटंतां हो गु० प्रे० ॥ १५ ॥ तुज मुख मुद्रा निरखी हरखे, जाणे पुरण चंद हो गुरुवर । प्रसन्नतानुं पुरज उमट्युं, सरळता न अमंद हो गु० ० ||१६|| ब्रह्मचर्यनुं तेज विराजे, जे मूल सर्वगुणोनुं हो गुरुवर । मन-वय-काय विशुद्ध ज ओतो, चित्त हरे भविजननुं हो
प्रे० ||१७||
गु०
गुण गाता में केई जन दीठा, 'अहो ! महा ब्रह्मचारी हो गुरुवर । आ काळे दीठो नहि अहवो विशुद्धव्रतनो धारी' हो गु० प्रे० ||१८|| स्त्री- साध्वी सन्मुख नहि जोयुं, वृद्धपणे पण तें तो हो गुरुवर । वात करे जब हेतु निपजे, दृष्टि भूमिओदेतो हो गु० प्रे० ॥ १९ ॥ शिष्यवृन्दने अह शिखवीयुं, दृढ आ विषये रहेजो हो मुनिवर । तेह तणा पालनने कारण, दुःख मरण नवि गणजो हो मु० प्रे० ॥२०॥ संयम - महेल आधारज एतो, दृष्टिदोषे सवि मीडुं हो मुनिवर । करमकटकने आतमघरमां, पेसवा म्होटुं छींडुं हो मु० प्रे० ॥२१॥
८१