________________
क्षेत्रस्पर्शनाप्रकरणम्
(मूलगाथा:)
नमिउं अरिहंताई
सगुरुपसाया सुयाणुसारेणं । बेमि गइआइगेसुं
जीवाणं खित्त-फुसणाऊ ॥१॥ गइ-इंदिए य काये,
जोए वेए कसाय-नाणे य । संजम-दंसण-लेसा,
भव-सम्मे सन्नि-आहारे ॥२॥ सगचते-गुणवीस-दु
चत्ता-ऽट्ठार-चउ-पंच-अट्ठ-ट्ठा । चउ-छ-दु-सत्त-दुग-दुर्ग,
चउसयरिसयं कमा णेया ॥३॥ संपइकाले खेत्तं,
फुसणा पुण होइ अइगये काले । खेत्तं तिहोववाय-स
ठाण-समुग्धायभेयाओ ॥४॥ तिरिये एगिदिय-भू
दग-अगणि-पवण-णिगोअओहेसुं । तेर्सि सुहुमोहेसुं
तेसिं च अपज्ज-पज्जेसुं ॥५॥
वणओह-कायजोगो
रालिय तम्मीस-कम्मजोगेसुं ।। कीवे कसायचउगे
दुअणाणा-ऽयत-अणयणेसु ॥६॥ अपसत्थलेस-भवि-यर
मिच्छत्तेसु अमणम्मि आहारे । हवड़ तह अणाहारे
खित्तं तिविहंपि सव्वजगं ॥७॥ दुविहं इगिदियतिगे,
थूले पवणे अपज्जपवणे य । सटाणा हीणजगं,
तिहावि पज्जत्तवाउम्मि ॥८॥ लोओ बायर-भूदग
ऽणल-पत्तेयतरुगेसु सिमपज्जेसुं । थूले य णिगोअतिगे
दुहा सठाणा भवे जगअसंखंसो ॥९॥ तिविहंपि य सेसेसु स
कसायजीवे पडुच्च इड भणियं । अकसाये अहिकिच्च उ,
ते जत्थऽस्थि तहि सव्वस्थ ॥१०॥ लोगस्स असंखंसो,
सट्ठाणाओ तहा समुग्धाया । पणमणवयुरालियदुग
णाणचउग-दसणतिगेसुं ॥११॥
EE