________________
छेल्लां केटलांक वर्षोथी केटलाक जैन साक्षरोनी प्रवृत्ति पण आ दिशा तरफ वळी छे, अने तेनी साक्षी रुपे श्रीमान जिनविजयजीना लेखसंग्रहना भागो, श्रीयुत पूर्णचंद्रजी नाहारना भागो अने स्वर्गीय
आचार्य श्रीबुद्धिसागरसूरिजीना भागो छे. न्यूनाधिक अंशे, आ बधाये लेखसंग्रहो खरेखर इतिहासने माटे उपयोगी छे. तेमां श्रीजिनविजयजीना संग्रहोमां वधारे शोधखोळ अन उहापोह थयेलो जोवाय छे. ___अमारा आ लेखसंग्रहमा एकंदर ५०० लेखो आपवामां आव्या छे. अने ते बारमा शतकथी शरु करीने सोळमा शतकना मध्यकाल सुधीना आप्या छे. आ अधाये शिलालेखो अमुक संख्याना अपवाद रुप बाद करीने धातुनी मूर्तियो उपरना न्हाना शिलालेखो छे. आवा न्हाना लेखोमांथी वधारे हकीकत न मळी शके, ए वात खरी छे; परन्तु घणा लेखोनो संग्रह थवाथी एमांथी घj घणुं तारवी शकाय. अने ए तारवणी इतिहासने माटे घणी उपयोगी थई शके, एम मारु मानवं छे. आ वातनी खातरी आमां आपेली जुदी जुदी अनुक्रमणिकाओ उपरथी थई शकशे, यद्यपि आ अनुक्रमणिकाओ, ए अनुक्रमणिका मात्रथीन वधारे उपयोगी थई शके तेम नथी. तेना उपर विस्तृत नोटोनी जरुर छे. ते ते गच्छो, ते ते शाखाओ, प्रशाखाओ, ते ते जातियो अने ते ते आचार्यो- साधुओनो इतिहास तेनी साथे जरूर जोईए, अने तो न ते पेला बृहद् इतिहासने माटे उपयोगी थई शके. परन्तु आ कार्य खाप्त इरादापूर्वकज अधूरुं राखवामां आव्युं छे ____ वात एम छे के- स्वर्गीय गुरुदेवना संग्रहमां आटलाज नहिं, परन्तु केटलाये हजार शिलालेखो छे, अने ते शिलालेखो, आ संग्रहमां आपेला शतकोवाळा शिलालेखो छे. आ बधाये शिलालेखोने ५००५०० शिलालेखना एक एक भाग तरीके बहार पाडवानी अमारी योजना छे. प्रत्येक भाग आवीज रीने, एटले मूळ शिलालेखो अने
