________________
अष्टम-प्रकरणम्
उद्विग्नमन्तःकरणं यदीयं यथार्थरूपेण भव-प्रपञ्चात् । स्व-रक्षणे जागरितो भवेत् स कषायमारात स्वसमग्रशक्त्या ॥ १४ ॥
૧૪ જેનું અતઃકરણ ભવ–પ્રપંચથી સાચે ઉદ્વિગ્ન થયું છે તેણે કષાયેના (કામ, ક્રોધ આદિ દેના) મારથી પોતાની રક્ષા માટે પૂર્ણ બળથી જાગતા રહેવું જોઈએ.
14 He who is really disgusted with the worldly expansion (Samed-x), sbould be wakuful with all bis wight to protect himself from the onslaughte of passions.
मनोविजेता जगतो विजेता विश्वश्रियस्तचाणे लुठन्ति । न दुर्गतिर्नापि च दुर्भगत्वमन्यत्र खल्विन्द्रियदासभावात्
॥१५॥
૧૫ જે મનને વિજેતા છે તે જગને વિજેતા છે. તેનાં ચરણમાં બધી લક્ષમી આળેટે છે. ઇન્દ્રિયોના ગુલામ બનવું એ જ આત્માની દુર્ગતિ છે અને એ જ એનું દોભા છે.
15 He who is the corners of his mind is the conqueror of the world. The riches of the world ruil at his feet. The ser vitule to se:scg is the only way to degradation and misfortune,
दुर्वर्तनब्रह्म विदारयन्तो नाङ्ग परं भाग्यमपि सकीयम् । निमन्ति निःससमनःप्रचाराः स्वजीवन सन्तगसे क्षिपनि ॥ १६ ॥
૧૬ જેઓ ખરાબ ચાલલગતથી અથવા ગેરવાજબી રીતે પોતાના બ્રહ્મચર્થનો નાશ કરે છે, તેઓ કેવલ પિતાના શરીરનો જ ઘાણ નથી વાળતા, પિતાના ભાગ્યને પણ હણે છે તેવો નિર્બળ મનના (ભટકતા મનવાળા) માણસો પિતાના જીવનને ઘેર અધિકારમાં પટકે છે.
Aho ! Shrutgyanam
